Kerk Sint-Katelijne

De eerste vermelding van het bestaan van een Sint-Katelijnekapel gaat terug tot 1201. In die tijd hing ze af van de Sint-Jan-Baptistkerk te Molenbeek. In de loop van de 14de-15de eeuw wordt ze vervangen door een gotische kerk. In de 16de eeuw wordt dit de hoofdkerk en op dat ogenblik is het de Sint-Jan-Baptistkerk die van haar afhangt. In 1629 wordt de kerk volledig verbouwd en de bouw van de toren aangevat. Het is pas veel later, na 1664, dat die voltooid wordt. In de 19de eeuw is de kerk bouwvallig geworden. Men beslist ze af te breken en te vervangen door een nieuwe. Enkel de barokke toren wordt behouden. De eerste steen van het nieuwe gebouw wordt op 25 september 1854 gelegd. De plannen zijn van architect Joseph Poelaert. De bouwwerkzaamheden worden rond 1873 voltooid onder leiding van Wynand Janssens. Er wordt vaak geschreven dat de Sint-Kathelijnekerk een aanpassing is in renaissancestijl van het gotische gebouw. Ze is geïnspireerd op de ‘église Saint-Eustache’ in Parijs en neemt de vaste gevelafmetingen van de Franse kerken uit de 15de eeuw over. Het is een kerk met basilicaal grondplan, drie beuken en een transept, geschoord door luchtbogen en steunberen. 

Ze bezit een zeer homogeen meubilair, ontworpen voor de nieuwe kerk, aangevuld met kunstwerken en cultusvoorwerpen uit de voorgaande kerk.  

Bron: inventaris van de orgels 

Enkele van de meesterwerken zijn de schilderijen Voorspraak van Sint-Anna bij de Heilige Maagd en de Heilige Drievuldigheid voor de schipbreukelingen en de Verheerlijking van de heilige Catharina van Alexandrië, evenals een zilveren schaal met stempels van Mons. In de kerk bevindt zich ook een romantisch galerijorgel uit 1866, dat opgenomen is in de orgelinventaris.

In dit stadium worden op deze site alleen de topstukken van de collectie in de Sint-Katelijnekerk voorgesteld