Zeealgen

Op Zeealgen beeldt Louis Van Lint de algen af die hij tijdens een verblijf in Bretagne zag, in een ware explosie van kleuren. Hij zei hierover: “In Bretagne werd ik gefascineerd door de rotsen en de beweging van de zee; de oevers liggen er bezaaid met algen die anderhalve tot twee meter lang zijn, als versierd met festoenen… Wrakken lagen op het strand of staken uit het zand, in een waaier van vormen, nu eens scherp, dan weer verwrongen. Ik zag er het beeld in van de tijd waarin we nu leven, met al het oorlogsgedruis, alle onenigheid, alle onbegrip.” Op dit werk lijken de verwrongen vormen zich te ontrollen of op te krullen als algen die telkens weer door de golven in beweging worden gebracht, uitdrukking gevend aan de creatieve drang van de schilder. Van Lint transformeert het reële – meestal het plantaardige, maar ook het minerale en het dierlijke – tot lyrisch abstracte vormen. Op een algemener niveau getuigt zijn werk van een grote emotie, gevoeligheid en een intens innerlijk leven.