Zelfportret

Amédée Bourson stamde uit een burgerlijk en ontwikkeld milieu. Zijn moeder was muzikante en zijn vader was directeur bij het ministerie van Justitie. Eerst volgde hij de tekenlessen aan de Academie van Sint-Joost-ten-Node bij de schilder Henri Hendrickx. Van 1851 tot 1856 vervolmaakte hij zich aan het Atelier Libre de Saint Luc in Brussel. Zijn medeleerlingen waren Léopold Speekaert, Charles Hermans en Camille Van Camp, die hem sterk beïnvloedde. In 1866 werd hij bevriend met architect Ernest Hendrickx, die toen net een methode voor tekenonderricht had gepubliceerd bestemd voor de Belgische scholen voor industriële kunst. Bourson was een fervent aanhanger van de methode-Hendrickx en paste die zelf ook toe. Hij zou de verspreiding ervan in Frankrijk op zich nemen, met name in Parijs en Lyon, waar hij lesgaf aan diverse scholen voor industriële kunst. Vanaf 1876 was hij lid van de Cercle Artistique et Littéraire de Bruxelles, waar hij vaak exposeerde. Zijn voorkeur ging uit naar het portret.

Op dit vroege Zelfportret tekent zijn heldere gezicht zich duidelijk tegen de donkere achtergrond af. Zijn houding is statig, zijn blik doordringend en intens. Dit werk illustreert zowel zijn technisch meesterschap als zijn streven om de persoonlijkheid van het model uit te drukken aan de hand van aandachtige observatie. Dit zelfportret kondigt zijn rijpere portretten aan.