Het spel Blindemannetje

De Zweed Nicolas Lafrensen was een etser aan het einde van de 18^de eeuw. Hij was actief in Frankrijk en gebruikte daar de verfranste naam ‘Lavreince’. Over zijn werken waren de meningen verdeeld. Lavreince had immers een goed in oog wat aansloeg bij de markt. Hij stelde zijn afgebeelde onderwerpen dan ook goed af op de verkoopmogelijkheden. Dat kreeg hij soms als verwijt naar zijn hoofd geslingerd, maar desalniettemin waren zijn prenten een groot succes. Deze prent is technisch overigens heel typisch voor het einde van de 18^de eeuw. Het gaat namelijk om een ets die gekleurd is volgens de techniek van de aquatint.

Het laat 18^de-eeuwe Frankrijk bracht ruwweg twee typen prenten voort: liefdestaferelen en erg deugdzame scènes. Deze prent past duidelijk in de eerste categorie. Twee mannen en een vrouw spelen hier het spel ‘blindemannetje’. Één persoon heeft daarbij een blinddoek op en die moet proberen iemand anders, in dit geval de vrouw, te tikken. De vrouw moet echter wel dichtbij de geblinddoekte blijven. Dat het spel hier tussen man en vrouw gespeeld wordt, draagt ook de bredere betekenis van een liefdesspel in zich. De vrouw lijkt ook net zijn weggedoken; ze leunt daarom net tegen de man in de blauwe vest, die daardoor ook lichtjes achteruit leunt.