Beker aangeboden door het Ezra Comité van Antwerpen voor de zilveren huwelijksverjaardag van de heer en mevrouw Isidore Tolkowsky

Deze zilveren beker, een voorbeeld van geroofd bezit, werd gekocht van de antiquair L. Nemeti ondanks het feit dat hij tijdens de Tweede Wereldoorlog was gestolen van de familie Tolkowsky. Nemeti ondanks het feit dat hij tijdens de Tweede Wereldoorlog van de familie Tolkowsky was gestolen. Daniel Dratwa, conservator van het Joods Museum van België, vertelt over deze terrine in een artikel in nr. 4 (2012) van het jaarlijkse tijdschrift van het museum "Musé'On": "Aangezien de kwestie van geroofde goederen in België nog nooit voor de rechter is gebracht, hadden we gehoopt dat we met de aankoop van een zilveren terrine, met een historische opdracht, aangeboden aan de Antwerpse diamantfamilie Tolkowsky, een precedent zouden kunnen scheppen door een veroordeling te krijgen! Helaas zijn wij er nog niet in geslaagd de nazaten, met wie wij in contact staan, te overtuigen, omdat het voorwerp volgens de getuigenis van Gabriel Tolkowsky tijdens hun uittocht in 1940 uit hun flat werd gestolen.

De zilveren schaal heeft handvatten aan beide zijden, en een cherubijn zittend op gebladerte in reliëf siert één zijde. Op de andere zijde staat de volgende inscriptie: "Aan de heer en mevrouw Isidore Tolkowski ter gelegenheid van hun zilveren huwelijksverjaardag - Antwerpen, 18 januari 1923 - De leden van het EZRA-comité - Rabbijn Dr. J. Wiener P. Ancelewitch M. Rapoport - A. Bamdas H. Aronowitz S. Richter - G. Karlin S. Büchenholz N. Rosenfeld - H. Schulsinger R. Goldmuntz S. Spitzel - M. Bochner A. Klein A. Spira - G. Back Z. Polyatchek I. Taitsch - Sal. Tolkowsky A. Walk H. Walk - J.Zimmer "

Op het hoogtepunt van de immigratiegolf van Joden uit Oost-Europa naar Amerika via Antwerpen met de Red Star Line, richtte Isidore Tolkowsky (Byalistok, 1870 - Bonn, 1931) samen met enkele andere diamantairs in 1903 een organisatie op ter bescherming van migranten, die de naam EZRA kreeg. Hij was er meer dan vijfentwintig jaar voorzitter van en werd in die hoedanigheid ondervoorzitter van de Belgische Federatie van Organisaties voor de Bescherming van Migranten. Tijdens de Eerste Wereldoorlog richtte hij de Unie van Belgische Diamantfabrikanten in Londen op en was hij er voorzitter van. Hij was ook de vertegenwoordiger van zijn gemeenschap in het consistorie vanaf 1919 en werd er ondervoorzitter. Het is dan ook niet verwonderlijk dat een groep Antwerpse vrienden zijn voorzitter en zijn echtgenote wilden eren ter gelegenheid van hun zilveren huwelijksverjaardag.