Robbedoes

Robbedoes, Kwabbernoot en de eekhoorn Spip worden lastig gevallen door een horde winkelaars op het Vossenplein, op een paar straten van waar de beroemde vlooienmarkt wordt gehouden. De vlooienmarkt ontstond in 1849 en bezet sinds 15 maart 1873 het Vossenplein. Ze verenigt vele professionele brocanteurs. Op de muurschildering is het de kleding van de piccolo die de aandacht van de kopers trekt, een knipoog naar een beroemde scène aan het begin van het album van Kuifje “Het geheim van de Eenhoorn” (1943)…

In 1938 besloot de Waalse uitgever Jean Dupuis het Journal de Spirou op te richten om zijn lezerspubliek te diversifiëren en zich vooral op jongeren te richten. Hij hield van de verhalen van Toto van de Parijse tekenaar Robert Velter (Rob-Vel) en huurde hem in om de held van deze nieuwe reeks te creëren, Robbedoes. Zijn oorspronkelijke naam Spirou betekent in het Waals dialect “eekhoorn” en “oproermaker”. Robbedoes moest een deugdzame held zijn, in de geest van de katholieke padvinder die ook te vinden was in Kuifje, zijn toenmalige concurrent in het blad Le Petit Vingtième. Rob-Vel creëert dan een roodharige piccolo die in het Moustic Hotel werkt. De korte gags spelen zich af in de wereld van het hotel, voordat ze geleidelijk overgaan in steeds langere plots. Robbedoes wordt dan een echte avonturier die samen met zijn vriend Kwabbernoot allerlei tegenstanders over de hele wereld achtervolgt.

In 1943 verkocht Rob-Vel zijn rechten aan Dupuis. De avonturen van Robbedoes en Kwabbernoot behoorden nu toe aan zijn uitgever, die een groot aantal tekenaars en scenarioschrijvers uitnodigde om de reeks achtereenvolgens over te nemen.

In 2021 werd Sophie Guerrive de eerste vrouwelijke scenarioschrijfster van de reeks, in duo met Benjamin Abitan.[1] Het 56e album verscheen in 2022 ter gelegenheid van het honderdjarig bestaan van Robbedoes, onder de titel De dood van Robbedoes. Inderdaad, aan het einde van het album sterft de held op tragische wijze en kondigt de uitgever de voortzetting van de avonturen aan met een nieuw duo bestaande uit Kwabbernoot en IJzerlijm. In het album De hoorn van de neushoren (1953) neemt IJzerlijm actief deel aan de actie en toont vaak meer talent en intelligentie dan Robbedoes en Kwabbernoot. Zij was het, bijvoorbeeld, die de Marsupilami ontdekte. Terwijl sommige scenarioschrijvers van haar een femme fatale hebben gemaakt of haar zelfs helemaal hebben laten verdwijnen, lijkt de nieuwe reeks terug te keren naar het oorspronkelijke personage: een moedige, getalenteerde en intelligente heldin.

Voor deze muurschildering bracht de Franse tekenaar Yann, die destijds samen met Vehlmann verantwoordelijk was voor de reeks, een eerbetoon aan zijn voorgangers. De brocanteurs zijn inderdaad karikaturen van verschillende scenarioschrijvers en tekenaars van Robbedoes. Veel details verwijzen naar het universum van de reeks. Er is bijvoorbeeld een schilderij van Zwendel, de belangrijkste vijand van Robbedoes en Kwabbernoot. Hun vriend en wetenschapper de graaf van Rommelgem staat op de achtergrond, terwijl de beroemde Turbotraction, de iconische auto van het duo, op de voorgrond te koop lijkt te staan.

[1] Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Rob-Vel opgeroepen om te vechten. Hoewel hij zijn platen van het front blijft sturen, zal zijn vrouw Blanche Dumoulin de reeks overnemen, ook al is haar precieze rol moeilijk in te schatten. In die zin is Sophie Guerrive de tweede vrouw die de teugels van de reeks in handen neemt, terwijl ze de eerste vrouw is die officieel een album tekent.

Scenarioschrijver: Fabien Vehlmann (1972-)

Tekenaar: Yoann (1971-)

Uitgeverij: Dupuis

Jaar waarin Robbedoes werd gecreëerd: 1938

Originele creatie door Yoann