![Luigi Servolini, Il mare [de zee], houtsnede op papier, 1929.<br>](https://collections.heritage.brussels/medias/66/objects/77/551_Servolini_web_DSF205.jpg)
Locatie
Datum
1932
soort van object
Techniek
Stijl
surrealisme
Tentoonstelling
René Magritte, 26 oktober 2024 — 09 februari 2025
Belgian art, 02 februari 2024 — 01 september 2024
Arte Belga , 05 april 2023 — 30 juli 2023
Belgian art Malaga, 11 oktober 2022 — 05 maart 2023
Chefs d'oeuvres-Belgische kunst, 14 december 2021 — 13 februari 2022
Belgian modern art from Ensor to Magritte, 10 september 2021 — 06 februari 2022
Ensor, Magritte, Alechinsky, chefs d'oeuvre du Musée d'Ixelles, 23 september 2019 — 23 februari 2020
Rêves d'ailleurs, 25 juni 2019 — 04 augustus 2019
Opschriften
"Magritte"
(o.l.)
Afmetingen
hoogte 58.7 cm — wijdte 71.5 cm (zonder kader)
hoogte 74.6 cm — wijdte 87.6 cm — diepte 5.5 cm (met kader)
hoogte 74.6 cm — wijdte 87.6 cm — diepte 5.5 cm (met kader)
Inventaris nummer
MJ 32
Identifier Urban
30400
Beschrijving
De hemel heeft kunstenaars altijd gefascineerd,
zoals Charles Baudelaire in zijn Het spleen van Parijs onderstreept. René
Magritte vormt geen uitzondering op die regel. De
blauwe hemel, benadrukt door wolken, is inderdaad alomtegenwoordig in zijn
oeuvre. Maar dit ‘onschuldige’, bijna
kinderlijke motief wordt verwrongen, verplaatst, zoals hier, gevat in een
verrassende ruimte.
Op het schilderij De zomer
uit 1932 zit de hemel in een vlag gevangen. Die
vlag is niet langer het symbool van een maatschappij of van een groep
individuen: ze wordt getransformeerd tot een poëtisch vlak ontdaan van elke
politieke boodschap. Ze wordt een universeel
motief, een straaltje blauwe lucht in het hart van een koud stadslandschap.
De titel
van het schilderij provoceert: Magritte
wil dat de toeschouwer hoopt op een elegante en kleurrijke evocatie van het
seizoen dat de titel aankondigt, maar in plaats
daarvan toont hij een trieste en eenvormige gevel met vensters waarachter geen enkel
leven schuilgaat, een gevel die enkel door de wolkenvlag wordt verlevendigd.
Meestal
komen de motieven die Magritte ons toont uit het dagelijkse leven. Ze
duiken steeds weer in zijn oeuvre op, maar toch
is dit geen fetisjisme, want bij de kunstenaar verwijst het object naar geen
enkel ander symbool behalve zichzelf. Het is
deze ongerijmde alliantie van realistische motieven zonder onderlinge band die surreële
situaties schept en ons in een mysterieuze wereld onderdompelt.
Bronnen
René Magritte, the pleasure principle, Tate Liverpool, 24/06/2011-16/10/2011.
SMOLA F, Wolken, Welt des Flüchtigen, Leopold Museum, ed Hatje Cantz, 2013, pp 228-229.
LEBLANC C. (dir.), L’Art belge. Entre rêves et réalités. Chefs d’œuvres du Musée d’Ixelles, ed. Silvana Editoriale, 2014.
DRAGUET, M. (ea), René Magritte : the search of absolute, National art Center, Tokyo- Kyoto Art Museum, 25 mars -29 juin 2015 / 11 juillet-12 octobre 2015.
Discussie