Kanaal van Willebroek, sifon genaamd Drie Gaten (na de regen)

De afkomst van de schilder – Speekaert was een telg van een familie van rijke grondbezitters in Vilvoorde – maar ook zijn opleiding in het vrije atelier Saint-Luc, verklaren de aantrekkingskracht die het platteland en de dorpen ten noorden van de hoofdstad op hem uitoefenden. Vooral Haren en Willebroek vonden in hem een van hun trouwste schilders, want steeds weer slaagde de kunstenaar erin oprecht en gevoelig te blijven telkens hij besliste er zijn schildersezel neer te zetten om de intieme schoonheid van hun landschappen vast te leggen. Kunstcriticus Noël Charron schrijft hieromtrent: “Door zijn onderzoek van stemmingen en zijn gedempte kleuren […], bewijst de in de Brusselse Hoogstraat geboren schilder Speekaert eens te meer dat hij een van de subtielste verkenners van de plejade van de ‘vrije kunst’ is.” (‘Le Musée Speekaert’, Touring Club de Belgique, 17 september 1937, p. 273).