Delta Mouvement

Door de vele beperkingen die Jan Van den Abbeel kreeg opgelegd voor de bekleding van de buitenkant van het station Delta werd het kunstwerk een echte uitdaging. Zo mocht de normale prijs van een muurbescherming tegen vochtoverlast niet overschreden worden. Ook de meer dan honderd zeshoekige vensters moesten worden vrijgehouden om de lichtinval in het station te verzekeren. Een diagonaal en kruisvormig ritme, waarin het wit domineert en waarin alle beschikbare kleuren elkaar gelijkmatig afwisselen, werd geïntegreerd in de horizontale en verticale constructie van het station. De kruisvormige stroken en vormen verwijzen naar de sporen en de wissels, de vlakken naar de perrons. De tegels werden diagonaal aangebracht, maar dat betekende voor de kunstenaar geen belemmering, aangezien hij al verscheidene keren de schuingerichte compositie heeft gebruikt. Net zoals bij een metroreis volgen beweging en rust, het dynamisme en het statische elkaar op.