Diamant

Drieëndertig verticale stroken van verschillende breedte volgen elkaar op over een breedte van 5m80 en een hoogte van 2m23. Ze bestaan op hun beurt uit smalle reepjes glas, die schuin en met klein reliëf naast elkaar aangebracht werden. Door het licht dat door het glas opgevangen en weerkaatst wordt, en door de beweging van de toeschouwer wordt alles rond het kunstwerk versplinterd en uit elkaar gehaald, zoals de facetten van een diamant. Wie de vaste trap of de roltrap afdaalt, kijkt gefascineerd toe hoe de hele omgeving en de toeschouwer zelf in een onophoudelijk wisselend en verglijdend spel tot honderden beweeglijke en lichtende deeltjes en streepjes worden versplinterd, gefragmenteerd en weerkaatst. Licht, ruimte en omgeving vervloeien op die manier tot een wezenlijk onderdeel van het reliëf. Dankzij de vindingrijkheid van de kunstenaar is het effect dat wordt bereikt met eenvoudig spiegelglas even rijk als het fonkelen van een edelsteen.