De Wind

Voor Le Vent onderscheiden we op het eerste gezicht slechts een vorm, gedrongen en gebogen door de wind en de stormen die benevelen en breken. Als we dichterbij gaan zien we beetje bij beetje dat het beeldhouwwerk de vluchtige schaduw van de mens verborgen houdt. Het menselijke lichaam is het enige thema van Dodeigne, het lichaam dat hij letterlijk uit de steen scheurt

door te graveren, uit te hollen en te snijden met behoud van de brute kracht. Hij wisselt gladde en gepolijste oppervlakken af met ruwe en korrelige vlakken, strakke ribben met afgeronde elementen. Zo materialiseert hij de krachtige relatie tussen de mens en het landschap, tussen het lichaam en de wereld. Het beeldhouwwerk werd met geweld met brede en diepe slagen uitgehouwen als verwondingen en kreten van de overwinning.  Het geeft nochtans blijk van een extreme gevoeligheid.