Kempens landschap

Adriaan Jozef Heymans studeerde eerst aan de academie van Antwerpen en zette zijn opleiding dan voort in Parijs, waar hij de School van Barbizon ontdekte (Corot, Millet, Rousseau en Daubigny). In de jaren 1860 vestigde hij zich in de Antwerpse Kempen, samen met Jacques Rosseels, Florent Crabeels en Isidore Meyers, met wie hij de Kalmthoutse School vormde. In 1868 was hij een van de oprichters van de Société Libre des Beaux-Arts en betrok hij een grote studio in Brussel, hoewel hij ook regelmatig in het dorp Wechelderzande in de Antwerpse Kempen verbleef.

Kempens landschap, dat hij rond 1865 schilderde, is heel representatief voor zijn eerste Kempense periode. De kunstenaar greep vaak terug naar de figuur van de herder en zijn kudde, een thema dat zijn belangstelling voor het landschap en het landelijke leven weerspiegelde. Hoewel dit werk een naturalistische esthetiek hanteert, spreekt uit de compositie een streven naar een degelijk uitgewerkte opbouw dat zijn oorsprong in de invloed van Jacques Rosseels vindt. De oordeelkundige indeling van de sombere en heldere vlakken, de opbouw van de diagonalen die naar het middelpunt van het schilderij convergeren, de subtiele silhouetten van de bomen, de frêle vegetatie die de verschillende plannen van het werk verbinden, zijn traditionele procedés die algemeen werden toegepast door de landschapsschilders van de Kalmthoutse School.