Hotel Solvay

Geschiedenis van de instelling

Opmerkelijke prestigieuze herenwoning in art-nouveaustijl, ontworpen door architect Victor Horta voor de industrieel Armand Solvay, zoon van Ernest Solvay, en zijn echtgenote Fanny Hunter, vanaf 1894. Dit herenhuis is een manifeste blijk van de denkwijze van Horta en is een van de meest geslaagde realisaties uit zijn oeuvre: hij kon tegelijk profiteren van een bijna onbegrensd budget voor zijn realisatie en van een uitstekende verstandhouding met de bouwheer. Het gaat bovendien om een van de best bewaarde bouwwerken van Horta.

Het gebouw is sinds 2000 opgenomen op de lijst van het cultureel erfgoed van de mensheid van de UNESCO.

De collectie

In 1957 koopt de familie Wittamer-De Camps, modeontwerpers (Huis Valens), het herenhuis om het te gebruiken als atelier en presentatieruimte voor hun collecties. De familie redt het huis van de sloophamer en start renovatie- en restauratiewerken op.

De meubels die door Victor Horta voor het Solvayhuis zijn ontworpen, vormen een erg opmerkelijk ensemble voor het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Alle meubels werden in 2017 gefotografeerd tijdens een opdracht voor een foto-inventaris, uitgevoerd door het KIK op vraag van het Brusselse Gewest.

Colofon

Instelling die voor de collectie verantwoordelijk is: Solvay House asbl

De collectie die op de site van het Gewest voorgesteld wordt, is in hoofdzaak het resultaat van een samenwerking tussen het Brussels Hoofdstedelijk Gewest(Urban.brussels) en het Koninklijk Instituut voor het Kunstpatrimonium (KIK)

Herkomst van de foto's : Bij elke foto hoort een legende en een copyright dat de verantwoordelijke instelling of de auteur vermeldt.

Met betrekking tot de collectie van Solvay Huis werden in 2017 op initiatief van het Urban specifieke foto-opdrachten uitgevoerd door het KIK, waaraan de fotografen Barbara Felgenhauer meegewerkt heeft.

Creatie, onderzoek en redactie van de inventarisfiches : Alle fiches van de collectie van Solvay Huis werden gecreëerd door Constantin Pion (KIK) en Adrien Dominique (KIK / URBAN).

Vertaling : Erik Tack

Nalezing: Maïka Janssens

Dankwoord: Alexandre Wittamer