Miskelk van pastoor Benoît Cornet de Peissant

De edelsmid Armand Bourdon (1818-1903) begon zijn carrière in Namen, voordat hij in 1854 het atelier van zijn schoonvader Ferdinand De Bruyne in Gent overnam onder de naam “Bourdon-De Bruyne”. Hij profiteerde van de bekendheid die het bedrijf al had opgebouwd en zorgde ervoor dat het bleef bloeien. Hij werd een trouwe medewerker van baron Jean-Baptiste Bethune, de leider van de neogotische beweging in België. Zijn zoon, Edouard Bourdon (1858-1944), nam in 1888 de leiding van het atelier over, maar bleef samenwerken met zijn vader. Hij ontwikkelde met name de verkoop via catalogi en werkte samen met het bedrijf Desclée van Doornik en met het huis Wolfers Frères in Brussel.

De motieven en decoratieve elementen van de kelk – zoals de gedraaide draden, het guilloché-patroon, de festonfriezen en de knoop met knopen – behoren tot het neogotische ornamentele repertoire dat geïnspireerd is op middeleeuwse modellen. De veelbladige voet is voorzien van zes geëmailleerde medaillons met de beelden van de evangelisten, genoemd in een inscriptie in een filacterie, een gekruisigde Christus en een gekroonde Maagd Maria. Andere, bijna identieke kelken, eveneens vervaardigd door het atelier Bourdon, worden bewaard in verschillende kerken en religieuze instellingen in het land, met name in de abdij van Maredsous en de kerk van Melle (Oost-Vlaanderen), wat wijst op een serieproductie. Het model werd overigens ook voorgesteld in een van de catalogi van het atelier.

Auteur van de beschrijving : Noémie Petit (Urban.brussels)