Dorpsgezicht in de sneeuw

Georges Latinis toonde al vroeg aanleg voor tekenen. Hij schilderde zijn eerste schilderij toen hij dertien was. Hij was leerling van de beeldhouwer Ernest Bastin (1863-1926) en studeerde vervolgens aan het vrije atelier L'Effort bij Auguste Oleffe (1867-1931). Latinis begon zijn carrière in de Brusselse kring Le Lierre, waar hij regelmatig exposeerde. Hij schilderde voornamelijk landschappen, stads- en dorpsgezichten. Zijn kunst getuigt van een zorg voor de geometrisering van massa's en de vereenvoudiging van lijnen. De tekening is extreem precies en de kleuren en tonen zijn puur. Hij was lid van Les Indépendants en de Brabantse Academie. Hij nam deel aan talrijke tentoonstellingen in België en in het buitenland. In 1924 organiseerde de Brusselse galerij Manteau een grote overzichtstentoonstelling van zijn werk. In 1922 werd hij aangesteld als tekenleraar aan de Nijverheidsschool van Schaarbeek.

Georges Latinis maakte Dorpsgezicht in de sneeuw op het hoogtepunt van zijn artistieke carrière. In zijn monografie over de kunstenaar schrijft Marc-Antoine Pierson over dit schilderij: “Links de roodbruine muur van een schuur, dan de lage muur van het kerkhof dat de kerk omringt. Rechts op de voorgrond het strakke profiel van een huis: een mauve massa. De kerktoren met zijn pure, gestileerde ontwerp steekt af tegen een staalgrijze winterhemel. Achter het mauve huis op de voorgrond barst het licht los. Prachtig, oogverblindend winterlicht op de sneeuw. Het licht zorgt voor onverwachte reflecties van wit-oker. Dit licht stroomt vanaf de kerk de weg af – het lijkt het hele doek binnen te dringen, klaar om uit zijn kader te springen” (Marc-Antoine Pierson, blz. 27).

Auteur : Vereniging voor het Kunstpatrimonium, C. Ekonomides, 2023