Lisbeth

Lucien Wollès werd geboren in een kunstzinnig burgergezin in Schaarbeek. Hij was de broer van de schilder Camille Wollès (1864-1942). Hij volgde zijn opleiding aan de Academie voor Schone Kunsten in Düsseldorf, aan de Academie voor Schone Kunsten van Brussel, van 1878 tot 1882, bij Jean-François Portaels (1818-1895) en in het atelier van de schilder Ernest Blanc-Garin (1843-1916). In 1902 werd hij lid van de Cercle artistique et littéraire de Bruxelles, waar hij regelmatig exposeerde. Hij was ook lid van de Société nationale des aquarellistes et des pastellistes.

Aan het begin van zijn carrière voelde hij zich aangetrokken tot landschappen en het pleinairisme, later wijdde hij zich uitsluitend aan de portretkunst. Zijn favoriete onderwerpen waren Belgische persoonlijkheden uit de artistieke en literaire wereld. Zijn portretten zijn nauwgezet uitgevoerd in kleurpotlood en pastel en kaderen binnen de realistische traditie.

Dat is onder meer het geval met dit opmerkelijke Portret van Lisbeth, met zijn zeer gevoelige observatie en uitvoering. Ter gelegenheid van de tweede solotentoonstelling van de kunstenaar in de Cercle artistique et littéraire de Bruxelles, prees de kunstcriticus Lucien Solvay het tekentalent van Wollès: 'Dit is nerveus, consciëntieus tekenen; de lijn heeft de precisie van een studie, met de levendigheid en frisheid die gewoonlijk alleen door inspiratie worden gegeven. De heer Wollès weet wat Schopenhauer zei, namelijk dat "de gelaatstrekken het reliëf van de ziel zijn". En het is door in deze richting te graven dat hij zonder slaafsheid een perfecte gelijkenis behoudt en een impressie van het model geeft die misschien wel sterker is dan het model zelf.' ("Au Cercle artistique", Le Soir, 9 februari 1907). Dit werk werd tentoongesteld op de zevende Internationale Tentoonstelling van Venetië in 1907.

Auteur : Vereniging voor het Kunstpatrimonium, C. Ekonomides, 2022