Stilleven

Jan Van Looy was schilder, aquarellist, tekenaar en decorateur. Van 1900 tot 1902 volgde hij een opleiding aan de Academie voor Schone Kunsten van Brussel, in het atelier van Constant Montald (1862-1944) en Herman Richir (1866-1942). Zijn bewondering voor het werk van Isidore Verheyden (1846-1905), Jean-Baptiste Degreef (1852-1894) en Hippolyte Boulenger (1837-1874) bracht hem ertoe om zijn schildersezel op te stellen op de bekende plekjes van Tervuren en het Zoniënwoud. Hij schilderde in een krachtige, spontane stijl die dicht aanleunde bij het werk van die landschapskunstenaars. Rond 1905 richtte hij een atelier in de Stefaniastraat 70 in Laken in en in 1906 werd hij lid van de Brusselse kring Le Lierre. Gedurende zijn hele carrière heeft Jan Van Looy regelmatig deelgenomen aan tentoonstellingen en kunstbeurzen in binnen- en buitenland. Hij was ook verantwoordelijk voor een aantal decoratieve schilderijen, waaronder de decoratie van het ministerie van Wetenschappen en Kunsten bij het provinciebestuur en het voormalige stadhuis in Laken.

Vanaf 1932 evolueerde hij naar een intieme, sensuele stijl die vooral gewijd is aan interieurscènes en stillevens. Vooral in die laatste zijn invloeden van Louis Dubois (1830-1880), Jean-Siméon Chardin (1699-1779) en de Hollandse meesters uit de 17e eeuw terug te zien in de lichtheid en precisie van de penseelvoering.

Stilleven is een mooi voorbeeld van de ontwikkeling van de kunstenaar. Ter gelegenheid van de solotentoonstelling van de kunstenaar in 1939 in galerij Le Régent schreef de kunstcriticus Fernand Lepaffe: “Les variétés d’oiseaux sauvages, butors, courlis, sarcelles […] concourent par leurs plumages farouches, étonnamment rendus à des curieux accords : fauve et gris, beige, émeraude et or. Ailleurs les noirs profonds et les blancs éclatants s’opposent résolument. […]”* (LEPAFFE, F., “Jan Van Looy”, in Courrier médical et pharmaceutique).

Auteur : Vereniging voor het Kunstpatrimonium, C. Ekonomides, 2023

*[De variëteiten wilde vogels, roerdompen, wulpen, wintertalingen […] wedijveren in hun woeste verenkleed, verrassend weergegeven in merkwaardige combinaties: vaalros en grijs, beige, smaragd en goud. Elders contrasteren diep zwart en helder wit resoluut. […]]