Buste van Florimond Bruneau

Idel Ianchelevici kwam uit een welgestelde, intellectuele Joodse familie in Leova in Bessarabië, toen Russisch grondgebied. De jonge Ianchelevici tekende en beeldhouwde naast zijn middelbare studies. In 1928 verhuisde hij van zijn geboortestad naar Luik, waar familievrienden verbleven. In 1931 schreef hij zich in aan de Académie des Beaux-Arts de la Ville, in het atelier voor monumentale beeldhouwkunst van Oscar Berchmans (1869-1950). In 1934 verhuisde hij naar Brussel. Vanaf 1935 produceerde hij monumentale beeldhouwwerken. Tot zijn meest illustere werken behoren: Le Plongeur, gemaakt in 1939 aan de oevers van de Maas; L'Appel, gemaakt in 1945 in opdracht van de stadsbestuurders van La Louvière; en De Weerstander, het nationale monument voor politieke gevangenen dat in 1954 werd ingehuldigd in het Fort van Breendonk.

In 1950 verhuisde Ianchelevici naar Maison-Laffitte, vlakbij Parijs. Naast zijn monumentale werken maakte hij ook kleinere sculpturen in brons, marmer en steen. De modellen voor zijn portretten waren politici en schrijvers. Zijn bronzen beelden verraden een grote aandacht voor realisme.

Dat is zeker het geval met deze opmerkelijke buste van de schilder Florimond Bruneau (1877-1956), met zijn opvallend realistische trekken. In zijn monografie over Ianchelevici prijst Roger Avermaete (1976, blz. 59) het talent van de kunstenaar als beeldhouwer: 'Alle fantasie is uitgesloten van deze beeltenissen gebeiteld door het leven. De kunstenaar schrijft de kleinste rimpel in de kneedbare pasta, waarvan brons de uiteindelijke vorm bepaalt, zonder een holte of plooi weg te laten.'

In 1985 werd een Centre Idel Ianchelevici geopend in Maison-Laffitte en op 15 mei 1987 werd het Museum Ianchelevici in La Louvière ingehuldigd.

Auteur : Vereniging voor het Kunstpatrimonium, C. Ekonomides, 2022