Automne en Ardennes (De herfst in de Ardennen)

Florimond Bruneau kwam uit een bescheiden familie. In 1896 behaalde hij het diploma van leraar, een beroep dat hij een aantal jaren uitoefende. Daarna ging hij het Journal de Leuze leiden. Rond 1907 verhuisde Bruneau naar de Marnestraat 21 te Schaarbeek en werd hij penningmeester van de Commissie voor Openbare Onderstand. Tegelijkertijd werd hij autodidact in de schilderkunst, die hij zonder onderbreking tot het einde van zijn leven beoefende. Zijn omvangrijke oeuvre omvat verschillende genres: landschappen, dorpsgezichten, stillevens en portretten. Tijdens zijn carrière stelde hij heel weinig tentoon: in 1927 in La Cimaise; in 1939 in de Cercle artistique et littéraire van Brussel; in 1941 in Le Régent; in 1948 in La Toison d'Or. In 1953 werd een overzichtstentoonstelling van zijn werk gehouden in het Théâtre de Poche.

Florimond Bruneau schilderde bijna nooit naar de natuur. Het was in de rust van zijn atelier in Schaarbeek dat hij mediteerde en zijn werken creëerde. Het was echter tijdens zijn artistieke omzwervingen in Vlaanderen, de Ardennen, Nederland en Bretagne dat hij de meeste inspiratie opdeed voor zijn landschappen en stads- en dorpsgezichten.

Léon Weustenraad, voormalig burgemeester van Schaarbeek, merkt in dit verband het volgende op: “ De ses promenades dans les campagnes et les rues des villes, il repère les endroits mystérieux dont il prend des annotations qui lui serviront lorsqu’il se retranchera dans son atelier ” .*

Dit herfstgezicht van een gehucht in de Ardennen getuigt van deze praktijk. In dit werk wordt elk element, ontleend aan de werkelijkheid of ontsproten aan de verbeelding van de kunstenaar, tot zijn meest evenwichtige en harmonieuze plastische uitdrukking gebracht. Dit werk straalt een serene rust uit, doordrenkt van innerlijkheid.

Auteur : Vereniging voor het Kunstpatrimonium, C. Ekonomides, 2022

* [Tijdens zijn wandelingen door het platteland en de straten van de steden zag hij mysterieuze plekken waarvan hij aantekeningen maakte die hem van pas zouden komen wanneer hij zich terugtrok in zijn atelier]