Tuintafereel

Van jongs af aan had Yvette Lichtfus een passie voor schilderen en muziek. In 1940 verhuisde ze met haar ouders naar Schaarbeek en ontmoette ze de schilder Prosper De Wit (1862-1951). Dankzij zijn aanmoediging koos ze definitief voor de schilderkunst en werd ze zijn leerling. In 1945 nam Yvette Lichtfus op aanraden van haar mentor teken- en schilderlessen aan de Academie voor Schone Kunsten van Brussel in de ateliers van Henri Van Haelen (1876-1944), Aimé-Oscar Stevens (1879-1951) en Alfred Bastien (1873-1955). Ze exposeerde voor het eerst in 1947 in de galerij Rubens in Brussel. Haar eerste werken waren landschappen en stillevens in een luministische stijl, uitgevoerd in heldere, heldere tinten.

Gevoelig voor de suggesties van Prosper de Wit en Alfred Bastien besloot ze te gaan reizen. Ze zette haar ezel op in Bretagne en Toscane. Landschappen, stadsgezichten en stillevens, rijk aan lichtspel, domineren haar werk. In de jaren 1990 schilderde ze veel portretten. Haar beste werk werd tussen 1990 en 2006 gemaakt en is een persoonlijk impressionisme van lichtgevende schitteringen en delicate harmonieën.

Dat is ook het geval bij het opmerkelijke Tuintafereel, met zijn zeer gevoelige observatie en uitvoering. “[…] chez l’artiste, tout part» zoals ze zelf uitlegt, « d’une émotion, d’une vision fugitive, d’une excitation presque physique qui déclenche l’envie de peindre. […] Vient l’exécution que la main dirige avec une somme nécessaire de savoir acquis par le travail. Entre la main et la toile naît le mystère de la création[...] *  (Yvette Lichtfus - Hommage aan Prosper De Wit, blz. 20). Het werk is een symfonie van groen, blauw, oker en roze. De discrete aanwezigheid van figuren geeft dit herfstachtige oogsttafereel speciale charme.

Auteur : Vereniging voor het Kunstpatrimonium, C. Ekonomides, 2023

* [ " [ ...] Voor de kunstenaar begint alles met een emotie, een vluchtig visioen, een bijna fysieke opwinding die het verlangen om te schilderen triggert. [...] Dan komt de uitvoering, die de hand stuurt met de nodige kennis die door het werk is opgedaan. Tussen de hand en het doek wordt het mysterie van de schepping geboren” ]