Panorama van Brussel

Dit in drie delen gedrukte panorama van Brussel toont de stad in vogelperspectief. Op de voorgrond zijn de huizen gedetailleerd en in donkere lijnen weergegeven, terwijl het stedelijke weefsel naar achteren toe lichter wordt, vervagend onder een heldere hemel. We herkennen de nadrukkelijk getekende monumenten van de stad, v.l.n.r.: het Justitiepaleis, de Onze-Lieve-Vrouw-ter-Zavelkerk, de Onze-Lieve-Vrouw-ter-Kapellekerk, de Miniemenkerk, het stadhuis, de Magdalenakerk, de Sint-Katelijnekerk en tot slot de Sint-Michiel en Sint-Goedelekathedraal.

Uit grondig onderzoek blijkt dat Armand Apol zich hier enige vrijheden heeft veroorloofd in zijn voorstelling van de stad. Zo heeft hij het complex van de Kunstberg door huizen vervangen, terwijl hij in het rechterdeel van de triptiek grote nadruk legt op de uitgestrekte lege ruimte waar zich de volksbuurt Putterij bevond en waarop vanaf 1937 het toekomstige Centraal Station zou worden gebouwd. Misschien wou hij via deze anachronistische ingrepen de teloorgang van deze historische wijk vastleggen? We ontwaren ook twee minuscule vliegtuigjes, waaronder een tweedekker, een extra beklemtoning van de mechanisering die vanaf de Eerste Wereldoorlog het dagelijkse leven begon te bepalen.

Armand Apol genoot zijn opleiding aan de Academie voor Schone Kunsten van Brussel, waar hij bij Constant Montald studeerde. Vanaf 1901 was hij lid van kunstkring Le Sillon, maar zijn techniek was eenvoudiger en zijn palet lichter dan die van de schilders van deze groep. Als postimpressionistisch schilder genoot hij vooral bekendheid om zijn landschappen en zeegezichten, maar vanaf 1912 maakte Apol ook talrijke gravures en litho’s van landschappen. Dit Panorama van Brussel valt op door zijn helderheid. Hoewel het om een vrij realistisch geheel gaat, bemerken we in de levendige behandeling van het licht toch de invloed van het Belgische luminisme – dat bij deze schilder wat later kwam.