Morgen in Vlaanderen

Géo Bernier stamde uit een burgerlijke familie en was de broer van de burgemeester van Sint-Gillis, Fernand Bernier (1864-1929). Al snel toonde hij aanleg voor de schilderkunst. Vanaf 1880 volgde Géo Bernier in Brussel een opleiding in het atelier van landschapsschilder Michel Van Alphen en tussen 1883 en 1888 volgde hij de schilder- en tekenlessen aan de Academie voor Schone Kunsten van Brussel. Al meteen na zijn afstuderen begon hij op Belgische en buitenlandse salons te exposeren. Hij schilderde graag in de open lucht, bij voorkeur paarden en koeien op de weide, en hij was een groot bewonderaar van het oeuvre van Alfred Verwee (1838-1895), van wie overigens een heel typisch werk tot de collectie van Sint-Gillis behoort (Drinkende koe). Na de dood van Verwee trad Bernier in diens voetsporen en legde hij zich vooral toe op dierenstukken. Vanaf 1896 schilderde hij in de open lucht in Veurne, Nieuwpoort, Diksmuide en in Oudenburg. Hij stelde zijn werken geregeld tentoon in kunstkring Le Sillon, waarvan hij stichtend lid was. Vanaf de eerste tentoonstelling van de kring in 1896 werd hij door de kunstkritiek onthaald als een van ‘s lands grootste dierenschilders. Toch was het pas met zijn deelname aan de tentoonstellingen van de Cercle artistique et littéraire de Bruxelles dat hij zijn reputatie echt vestigde. Na zijn eerste solotentoonstelling, die de kring in 1901 organiseerde, schreef Octave Maus in L’Art Moderne  van 10 februari van datzelfde jaar: “De schilderkunst heeft haar eigen leengoederen. Nu Alfred Verwee er niet meer is, lijkt het vrije erfleen Veurne-Ambacht, in West-Vlaanderen, aan de heer Georges Bernier te zijn vervallen.”

In 1887 huwde Bernier met de postimpressionistische kunstschilderes Jenny Hoppe (1870-1934). In 1902 vroeg het echtpaar aan architect Alban Chambon om op nr. 4 van de Hervormingsstraat in Elsene een woning met atelier te bouwen, waarvan een zaal als tentoonstellingsruimte werd ingericht.