Stilleven

Florimond Bruneau kwam uit een bescheiden familie. In 1896 behaalde hij het diploma van leraar, een beroep dat hij een aantal jaren uitoefende. Daarna ging hij het Journal de Leuze leiden. Rond 1907 verhuisde Bruneau naar de Marnestraat 21 te Schaarbeek en werd hij penningmeester van de Commissie voor Openbare Onderstand. Tegelijkertijd werd hij autodidact in de schilderkunst, die hij zonder onderbreking tot het einde van zijn leven beoefende. Zijn omvangrijke oeuvre omvat verschillende genres: landschappen, dorpsgezichten, stillevens en portretten. Tijdens zijn carrière stelde hij heel weinig tentoon: in 1927 in La Cimaise; in 1939 in de Cercle artistique et littéraire van Brussel; in 1941 in Le Régent; in 1948 in La Toison d'Or. In 1953 werd een overzichtstentoonstelling van zijn werk gehouden in het Théâtre de Poche.

Zijn huis was een echt klein museum met antieke kunstvoorwerpen, die de kunstenaar vaak gebruikte voor zijn stillevens.

In dit werk heeft Bruneau een koperen ketel, een porseleinen kom uit Doornik, een blauwe glazen fles, een kool en wat fruit op een houten tafel geplaatst. Wat de kunstenaar hier interesseert, is niet de realistische weergave van de objecten, maar hun intrinsieke schoonheid. Hij onthult voor ons hun intieme en mysterieuze aspect. De doffe tinten, het gedempte licht, de strakheid van de compositie en de goed gedefinieerde vormen geven het werk een uitstraling die uitnodigt tot contemplatie.

Auteur : Vereniging voor het Kunstpatrimonium, C. Ekonomides