L'Aviateur

De reiziger is verward en geïntrigeerd door de krijsende snotaap, met de zielige uitdrukking van de vader, de blokvormige romp, de stokkerige armpjes, de monsterlijke benen en voeten. De vliegenier, dat is de vader met zijn muts en zijn bontkraag, die ervan droomt te vliegen. Door de oorlappen van de muts kan hij het geschreeuw van het kind niet horen. De vader droomt dat hij ooit zal vliegen, maar dit is een onmogelijke droom, want zijn benen zijn zwaar als lood. Naar eigen verklaring van de kunstenaar begint elk beeld met fragmenten, met brokstukken. Die “brokstukken” van gaas en was zet D’Haese vervolgens met de verloren-wastechniek om in brons. Volgende fase is al die brokstukken die bij elkaar horen lassen zodat het beeld het karakter krijgt van iets dat nog niet bestaat. Ook “L’Aviateur” is zo samengesteld. De humoristische inslag is maar één aspect van het beeld. Bij nader inzien maakt de glimlach plaats voor spanning, die op haar beurt overgaat in vervreemding.