Que La Mer épargne

Bij het ontwerp van het kunstwerk kwam Lismonde al snel tot de bevinding dat tekening, wandtapijt of glaswerk onvoldoende draagkracht zouden hebben om te plaatsen op het veertien meter brede timpaan boven de sporen. De kunstenaar wou vormen en volumes creëren op schaal van de ruimte waarover hij beschikte. Hiervoor koos hij voor geanodiseerd aluminium, een materiaal waarin vormen bijzonder gaaf, zuiver en scherp uitkomen. Daardoor blijft de waarde van de lijnen zeer belangrijk en kunnen zij in de architectuur integreren, deze verlengen door de belangrijkste vlakken ervan te onderstrepen en haar verlevendigen door het spel van licht en schaduw.