Textiel

Louise Liénaux-Vergauwe (1890-1974), een lerares aan de Antwerpse vakschool, heeft tussen 1915 en 1919 een zestal geëngageerde werken van kloskant vervaardigd. Het zijn echte schilderijen met een originele en indrukwekkende compositie. De realistische weergave van de schaduwen en het reliëf doet denken aan de gravuretechniek en plaatst deze werken aan de oorsprong van de hedendaagse kant.

Dit kanten schilderij onderscheidt zich van de andere, vaak stereotype, kantwerken uit die periode. De kunstenares heeft geschreven documenten achtergelaten waarin ze uitlegt dat ze, als autodidactisch kantwerkster, in deze artistieke activiteit een manier vond om haar gevoelens te uiten en haar gedachten bezig te houden tijdens de lange oorlogsjaren waarin ze van haar kinderen gescheiden was. Als beginnelinge ontwierp ze kantwerken om zichzelf uit te drukken door middel van kant.

Het Mode & Kant Museum heeft het geluk de vijf werken te bewaren die Louise Liénaux tijdens de oorlog heeft gemaakt. Later heeft ze geen kantwerken meer vervaardigd, omdat ze kant associeerde met een zeer sombere periode in haar leven.

In dit werk ondersteunt de Vrijheid (of Frankrijk), afgebeeld als een godin met een Frygische muts, België, uitgeput van verdriet maar niet verslagen. Haar schild met het Belgische wapen rust aan haar voeten in een verwoest landschap.

In haar geschriften vermeldt Louise Liénaux dat dit werk geïnspireerd werd door een prent die ze zag in een verboden krant getiteld La Belgique meurtrie mais non vaincue. “Deze gebroken gedaante stemde overeen met mijn arme hart. (...) Het was (...) het België van alle moeders die hun zonen en dochters reeds hadden verloren bij de bombardementen.”