De bedelares

Samen met Het brood (inv. 107S) en De berusting (inv. 108S) vormt De bedelares het trio houten beeldjes dat beeldhouwer Paul Stoffyn voorstelde aan het gemeentebestuur van Sint-Gillis, dat de werken op 23 mei 1918 officieel verwierf (zie Het brood).

Met een indringende blik en een grote beheersing van de plastische vorm, hard en synthetisch als een manifest, slaagt Stoffyn er perfect in de ellende te evoceren waarin een deel van de bevolking tijdens de Eerste Wereldoorlog verkeerde. Dit beeldje stelt een zittende oude dame voor, het lichaam uitgemergeld, de huid perkamentachtig, die de hand uitsteekt om een aalmoes te krijgen. Haar hoofd is voorovergebogen en haar schouders hangen neer onder de druk van de vermoeidheid en de ontberingen. Ze lijkt wel versteend in de tijd, ze staat buiten de Geschiedenis. Haar silhouet belichaamt het onrechtvaardige lot van de misdeelden, met name de vrouwen die, met de kinderen, de eerste slachtoffers van de ellende zijn. Dit werk kan in verband worden gebracht met Moeder en wees uit 1919, een ander werk van Stoffyn dat een jonge vrouw laat zien die in dezelfde houding op een kubusvormige structuur zit en een kind in de armen houdt. Net als van dat werk, bestaat er minstens één versie van De bedelares in witte faience (H. 26,5 cm), uitgevoerd door de Ateliers d’art de Saint-Ghislain (ENGELEN, C. & MARX, M, La sculpture en Belgique à partir de 1830, VI, 2006, p. 3313).