De vallei van Kamerdelle

Aan het begin van de 20e eeuw vestigden verschillende kunstenaars, geïnspireerd door de landelijke koloniale beweging, zich in de gemeenten van de tweede kroon rond Brussel. Met name Linkebeek en, in Ukkel, de heuvel Kamerdelle, met zijn heuvelachtige en landelijke karakter, waren de favoriete plekken van kunstenaars, waar ze hun geest konden voeden door de natuur rechtstreeks te observeren, zonder al te ver weg te zijn van de stad, het mondaine leven en de kunsthandelaren. Bovendien konden deze kunstenaars dankzij de aanwezigheid van vermogende mensen, vaak kunstliefhebbers of verzamelaars, in het zuidoosten van de stad een netwerk van klanten of mecenassen opbouwen.

Dit schilderij van de schilder en etser Henri Quittelier, geschilderd in 1934, illustreert perfect deze dynamiek tussen stad en platteland. In een bijna sprookjesachtige sfeer ontdekken we Kamerdelle vanuit het huis van de schilder. Het roze ochtendlicht verlicht het dal op een heldere lentedag. Op de achtergrond rijzen de daken van de stad op en steken ze af tegen een heldere hemel.

Quittelier is afkomstig uit Sint-Joost-ten-Node en vestigt zich in 1909 in Ukkel, in de Van Zuylenstraat, voordat hij verhuist naar de heuvels van Kamerdelle, Crabbegatweg 57, waar hij zelf de plannen en de inrichting ontwerpt (in 2005 afgebroken tijdens de renovatie door de nieuwe eigenaars). Voor de oorlog van 1914-1918 begon Quittelier zijn carrière als schilder-decorateur. Zijn hele leven lang bleef hij een levendige band onderhouden tussen kunst en decoratie, met name door zijn langdurige samenwerking met het atelier Colpaert voor de realisatie van verschillende glas-in-loodprojecten. Hij is docent aan de Academie van Nijvel en een van de meest fervente promotors van het artistieke en culturele leven in Ukkel, waar hij medeoprichter is van het Uccle Centre d'Art.

Auteur : Vereniging voor het Kunstpatrimonium, D. Prina, 2024