Art de triomphe

Het project van een beeldenroute Een uitnodiging om te reizen

De aanleg van een beeldenroute in het Ter Kamerenbos is een project van de Boghossianstichting. Alle gepresenteerde stukken zijn specifiek ontworpen, gemaakt of aangekocht door de Boghossianstichting voor Een uitnodiging om te reizen. 

Het project, geboren uit de wil van Jean Boghossian en uitgevoerd in overleg met Urban.Brussels en de Stad Brussel, presenteert binnen een beperkte zone zes monumentale kunstwerken die zijn ingeplant in een natuurlijke site die zelf grandioos is. Deze werken uitnodigen het publiek - regelmatige of occasionele wandelaars in het park -  om in contact te komen, buiten de muren van een museum, met het hedendaagse kunst. . Door de verschillende uitzichtpunten die het park biedt, kan de wandelaar deze kunstwerken voorzichtig, geleidelijk, één voor één of meerdere in één oogopslag benaderen om ze uiteindelijk toe te eigenen, of er zelfs een interactie mee aan te gaan.

Het bevorderen van de dialoog tussen oosterse en westerse culturen via haar artistieke programmering en het waarborgen van respect voor gelijke rechten en genderevenwicht zijn twee waarden die de Boghossian-Stichting na aan het hart liggen. Dit beeldenroute is daar een voorbeeld van, want het brengt zes kunstenaars samen, drie vrouwen en drie mannen, uit het Oosten en het Westen, die het uitnodigt om ze te ontdekken.

Art de Triomphe par Samar Mogharbel

Samar Mogharbel (Libanon, 1958) is een Libanese kunstenares die hoofdzakelijk met klei werkt. Een groot deel van haar oeuvre gaat over emotionele herinneringen aan de oorlog en de gebeurtenissen die haar land beroeren. Klei, haar lievelingsmateriaal, beschouwt ze als een sleutel tot het begrijpen van de wereld en het leven zelve.

Art de Triomphe (2022) is geïnspireerd op een reeks die de kunstenares creëerde in 2020. Dat waren miniatuurwerken van keramiek, in de vorm van uitlaatpijpen van auto’s die zijn gebogen en daardoor niet te herkennen. De reeks, begonnen in 2020, een bijzonder tragisch jaar voor Libanon, handelt over het thema uitputting, en wel op tweeërlei wijze. Enerzijds verwijzen de gebogen uitlaatpijpen naar de instorting van een systeem dat afval verwerkt en wegwerkt. Anderzijds verwijzen ze naar de vermoeidheid en de uitputting door de opeenvolgende crisissen. Allegorisch gezien beelden ze het onvermogen uit om de trauma’s te verwerken, net door die vele crisissituaties. Om dit grote exemplaar van polystyreen te maken, gebruikte Mogharbel een 3D-printer. Het werk is geïnspireerd op een klein model van keramiek.

Samar Mogharbel won verschillende prijzen met haar werk, waaronder de eerste prijs op de Herfstsalon van het Sursock Museum in Beiroet, in 2006. Sinds 1983 geeft ze les in keramiek aan de Lebanese American University in Beiroet. (bron : Boghossian Stichting)