Gerard Mercator

Dit beeld werd gemaakt door Louis Pierre Van Biesbroeck, een beeldhouwer, graveur, schilder en metaalbewerker. Zijn beelden bevinden zich voornamelijk in het Gentse, zo is hij onder andere verantwoordelijk voor twee gevelstukken van het Museum voor Schone Kunsten in Gent nl. : De ideële kunst (de Verbeelding) en De realistische kunst (de Waarheid) (https://inventaris.onroerenderfgoed.be/erfgoedobjecten/18199). Dit standbeeld maakt deel uit van de marmeren beelden van de Kleine Zavel square, die in 1890, ter ere van de 60^ste verjaardag van België werd ingehuldigd. Hendrik Beyaert (1823-1894), architect van de Kleine Zavelsquare en het gebouw van de Nationale Bank van België, stelde de beelden op in een halve cirkel, in nissen in het plantsoen rond het beeld van Egmont en Hoorn. De beeldhouwwerken werden door één Brusselse artiest, Xavier Mellery, uitgetekend en vervolgens vervaardigd door verschillende Belgische kunstenaars. Mellery, illustrator en schilder, bekend van werken zoals Wijsheid in het Charliermuseum (https://collections.heritage.brussels/nl/objects/93712), tekende zowel deze marmeren sculpturen als de bronzen exemplaren die op het hekwerk rond de Kleine Zavel square werden geplaatst. Deze werkwijze moest de eenheid van het ensemble verzekeren en anachronismen of herhalingen in de beelden vermijden.

Het marmeren ensemble toont 16^de-eeuwse illustere Belgen. In de geest van de 19^de -eeuwse inrichtende overheid vormden zij een pantheon van de prille natie dat de geschiedenis van vaderlands verzet, in dit geval tegen de Spaanse overheersing, bevestigde. Dit beeld stelt de beroemde geograaf, kosmograaf en rekenkundige Gerard Mercator (1512-1594) voor. Mercator was het Latijnse pseudoniem voor zijn echte naam: De Cremer of De Kremer. Zijn naam werd verbonden aan een systeem om de bolvormige wereld te projecteren op een platte landkaart. Hij is afgebeeld met een wereldbol die hij ter hoogte van de borst plaatst met zijn rechterhand en in zijn linkerhand heeft hij een passer vast. Het beeld werd samen met de andere marmeren beelden in 1997 gerestaureerd onder leiding van architecte Barbara Van der Wee en met financiering van de Cornelis Floris stichting.