Rainbow Seeds

Het project van een beeldenroute Een uitnodiging om te reizen

De aanleg van een beeldenroute in het Ter Kamerenbos is een project van de Boghossianstichting. Alle gepresenteerde stukken zijn specifiek ontworpen, gemaakt of aangekocht door de Boghossianstichting voor Een uitnodiging om te reizen. 

Het project, geboren uit de wil van Jean Boghossian en uitgevoerd in overleg met Urban.Brussels en de Stad Brussel, presenteert binnen een beperkte zone zes monumentale kunstwerken die zijn ingeplant in een natuurlijke site die zelf grandioos is. Deze werken uitnodigen het publiek - regelmatige of occasionele wandelaars in het park -  om in contact te komen, buiten de muren van een museum, met het hedendaagse kunst. . Door de verschillende uitzichtpunten die het park biedt, kan de wandelaar deze kunstwerken voorzichtig, geleidelijk, één voor één of meerdere in één oogopslag benaderen om ze uiteindelijk toe te eigenen, of er zelfs een interactie mee aan te gaan. 

Het bevorderen van de dialoog tussen oosterse en westerse culturen via haar artistieke programmering en het waarborgen van respect voor gelijke rechten en genderevenwicht zijn twee waarden die de Boghossian-Stichting na aan het hart liggen. Dit beeldenroute is daar een voorbeeld van, want het brengt zes kunstenaars samen, drie vrouwen en drie mannen, uit het Oosten en het Westen, die het uitnodigt om ze te ontdekken.

Rainbow Seeds door Léopoldine Roux

Léopoldine Roux (Frankrijk, 1979) woont en werkt sinds 2003 in Brussel. Ze behaalde een diploma aan de Ecole Supérieure des Beaux-Arts in Rennes en aan de ENSAV La Cambre in Brussel. In haar oeuvre bespeelt ze een waaier van mogelijkheden. Door de ongewone dragers die de kunstenares gebruikt, krijgen de kleuren iets uitgesproken tastbaars en worden ze meteen ook autonomer.

Rainbow Seeds (2022) is een ontmoeting tussen het onveranderlijke en zijn avatar, het stevige, het volle en het onaantastbare, het zware en het luchtige … De beschilderde stenen staan er altijd, sinds mensenheugenis, in weer en wind. Tijd is voor hen van geen tel. Ze zijn geboren uit oud bezinksel. Ze bezweren het verweren van de materie, schreeuwend naar de hemel en de elementen dat het leven vluchtig is. Als korrels van de regenboog lopen ze tot aan het water. Het zijn de wachters die de ultieme droom bewaken. Het werk wekt bij de waarnemer een indruk van kracht, rust en eenheid. De steen wordt een korrel en nodigt ons uit het leven te bekijken door de ogen van een kind, zoals Matisse dat al aanraadde. Alles is een kwestie van schaal en perspectief. Dit doolhof van afzonderlijke, monolitische en gekleurde stenen vormt een betoverend ritornel. Men kan vermoeden welk idee hierachter schuilt, maar dat doet er niet echt toe. De stenen flirten met de droom en het onstoffelijke. In ons hoofd tekent zich een prachtige regenboog af. (bron : Boghossian stichting)