Vrouw en kind

Terwijl hij studeerde bij Prosper Drion (Luik 1822 - Luik 1906) aan de Académie de Liège, werd Léon Mignon aangenomen door de beeldhouwer Léopold Noppius (Luik 1834 - Aubange 1906). In 1872 kreeg Mignon een beurs van de Fondation Darchis. Met Rome als uitvalsbasis, verbleef hij korte tijd in Parijs voordat hij zich daar in 1876 vestigde met de beeldhouwer Paul De Vigne (Gent 1843 - Schaarbeek 1901), die hij in Rome had leren kennen. Hij exposeerde regelmatig en werd bekend om zijn schilderachtige onderwerpen en populaire types, die zijn bewondering voor Léopold Harzé (Luik 1831 - Luik 1893) weerspiegelden. Hij blonk ook uit als dierenbeeldhouwer. In 1882 verliet hij Parijs en vestigde hij zich in Schaarbeek. Hij ontwierp verschillende grafmonumenten voor het kerkhof van Robermont, evenals een reeks bronzen beelden die Leopold II te paard en verschillende korpsen van het Belgische leger voorstellen en die hij in 1889 tentoonstelde. De Belgische staat kocht kopieën van deze reeks (Brussel, Koninklijke Musea voor Schone Kunsten, inv. 3241a-m; in opslag in het Legermuseum). Mignon stuurde zijn werken vaak naar nationale, internationale en wereldtentoonstellingen.

Een volledig naakte jonge vrouw staat tegen een boomstronk geleund, terwijl ze haar linkerhand tegen haar linkerborst drukt en haar rechterhand tussen haar dijen houdt. Met haar hoofd iets naar achteren gekanteld, een glimlach op haar lippen en haar ogen wijd open, luistert ze naar een kind dat in haar rechteroor fluistert. Het kind, ook naakt, staat op zijn tenen bovenop de stronk. De erotische aard van de scène is duidelijk. Aangezien de creatie van dit werk in 1873 kan gesitueerd worden, zou het overeen kunnen komen met La Bacchante, die gemaakt werd in opdracht van de Société Franklin uit Luik en aangeboden als prijs in een tombola georganiseerd in 1873 door de Liefdadigheidscomités van het Weldadigheidsbureel (Langhor 2002, II, blz. 328 & 363). 

Auteur : Vereniging voor het Kunstpatrimonium, A. Jacobs, 2022