Ets van Jakob Steinhardt, boerderij, Berlijn, 1907.

Jakob Steinhardt werd in 1887 geboren in Zerkow, in de provincie Posen, als oudste van vier kinderen. Na zijn middelbare school was hij vastbesloten om schilder te worden. Met de hulp van Ludwig Kaemmerer werd zijn portfolio beoordeeld door kunstenaars als Max Liebermann en Lovis Corinth, waardoor Steinhardt een beurs voor zeven jaar kon krijgen. In 1907 schreef hij zich in aan de Academie van het Berlijnse Kunstnijverheidsmuseum en studeerde ook aan de particuliere kunstschool van Lovis Corinth. In 1907/08 volgde hij lessen bij Herrmann Struck, in wiens atelier hij Ludwig Meidner ontmoette, die zijn levenslange vriend zou worden. In 1909 ging Steinhardt naar Parijs naar de Académie Julian, en later naar het atelier van Henri Matisse. Daar ontmoette hij Hans Purrmann en Rudolf Levy. In 1918 sloot Steinhardt zich aan bij de Berlijnse Secessie. In 1922 trouwde hij met Minni Gumpert. In april 1929 werd hij samen met Max Pechstein, Hans Purrmann, Karl Schmidt-Rottluff en Eugen Spiro in het bestuur van de Berlijnse Secession gekozen.

In februari 1933 werd Steinhardt aangeklaagd door de conciërge van zijn gebouw en gearresteerd door de nazi's die hem ervan beschuldigden communist te zijn. Tijdens zijn verhoor kreeg hij het advies het land zo snel mogelijk te verlaten. Kort daarna vertrekt hij naar Palestina en vestigt zich met zijn gezin in Jeruzalem. Hij begon een schilderklas in zijn huis, werd benoemd tot hoofd van de grafische ontwerpklas van de Bezalel Academie voor Kunst en Design en werd in 1953 directeur van de Academie. Zijn moeder en broer bleven in Duitsland, evenals zijn zus en haar man. Steinhardt vernam later dat zij allen waren vermoord in de concentratiekampen; zelf keerde hij nooit terug naar Duitsland.

In zijn werk was hij gefascineerd door de verschillende etstechnieken, ets, drogenaald en houtsnede. In sommige van zijn werken overheerst het expressionistische klimaat van "Die brücke". De religieuze en traditionele wereld van de Shtetl (Joods dorp in Polen) en bijbelse onderwerpen staan centraal in zijn werk. In 1913 richtte hij in Berlijn, samen met Ludwig Meidner en Richard Janthur, de groep "Die Pathetiker" (De Lijders) op, die zich voornamelijk op grafische kunst concentreerde en waarin Steinhardt Joodse onderwerpen ontwikkelde in de Duitse expressionistische stijl, wat goed geïllustreerd wordt door de anatomische vervormingen en de dramatische, apocalyptische visioenen van de bijbelse figuren Jeremia, Kaïn en Lot.

Onze oudste prent van deze kunstenaar dateert uit 1907, de Berlijnse periode. Het is getiteld "Boerderij" en draagt de invloed van zijn mentor Herman Struck en de nostalgie van zijn geboortestad Zerkow. De prent toont ook de passie van de kunstenaar voor de technische mogelijkheden van de prentkunst en zijn vele experimenten met deze techniek. De invloed van andere beroemde prentmakers als Rembrandt en Josef Israels is in deze prent voelbaar.