Prent van Mordecai Moreh getiteld De gevangen olifant; 14/25, Moreh, 1972-1979

Moreh wordt beschouwd als een meester in zowel de droge naald als de kleuretstechniek. Men zegt dat deze twee methoden de kunstenaar samenvatten: hij is wreed in de droge naald, zijn naald bijt in het metaal, maar teder in zijn gekleurde etsen, waarbij hij zijn tinten 'à la poupee' verspreidt. Net als zijn technieken is ook Moreh complex, zowel wreed als teder. De behandeling van zijn onderwerpen verraadt zijn persoonlijkheid. Hoewel hij een scherp gevoel voor humor heeft, worden zijn grillige taferelen vaak overschaduwd door tragiek. Uitbundige fantasie en strenge discipline, verbeelding en werkelijkheid bestaan naast elkaar in zijn werk en tonen een wereld die zowel amusant als sinister is. Morehs realistische en fantastische dieren verkondigen de humor en tragiek van het bestaan. Zijn oog is visionair en roept mythische symbolen en beelden op in een transparante wereld waar leven, droom en mythe naast elkaar bestaan. Veel van zijn gravures hebben een profetisch karakter, waarin verleden en toekomst samensmelten in een visioen vol subtiele vormen. Deze filosofische en gecultiveerde kunstenaar legt in zijn kunst het mysterie van de mensheid bloot, zijn humor, zijn zwakheden, zijn wreedheden en zijn angsten. Moreh heeft een opmerkelijke gave voor het weergeven van de "werkelijkheid", de menselijke conditie en het verstrijken van de tijd. Om dit te bereiken heeft hij zijn media zorgvuldig gekozen. Met de spontane methode van de droge naald creëert hij vormen alsof hij met een penseel schildert. De weerstand van de naald op de plaat is voor Moreh het vitale en noodzakelijke middel om met grote precisie gevoelens uit te drukken en over te brengen. Als meester van het medium reageert de naald van de kunstenaar op de geringste aanraking en vormt een geaccentueerde lijn die varieert tussen een zeer fijne en een zeer brede structuur, en die zowel kracht als zachtheid combineert. Moreh kan zo zijn onderwerp in al zijn volume en massa realiseren door alleen de omtrek te tekenen. De rijkdom van zijn lijnvoering is een kunst op zich.