Locatie
Datum
1923
soort van object
Techniek
Tentoonstelling
Ensor, Magritte, Alechinsky, chefs d'oeuvre du Musée d'Ixelles, 23 september 2019 — 23 februari 2020
Opschriften
"b.d.: Servranckx - 1923"
Afmetingen
hoogte 92.5 cm — wijdte 70 cm (zonder kader)
hoogte 95 cm — wijdte 72.5 cm — diepte 3 cm (met kader)
hoogte 95 cm — wijdte 72.5 cm — diepte 3 cm (met kader)
Inventaris nummer
CC 1217
Identifier Urban
28535
Beschrijving
In een
kleurverloop van grijs naar rood komen verscheidene cirkels, volledige of half
doorgesneden, met elkaar in botsing. Men kan er een schilderspalet in zien, of
planeten met hun satellieten, maar het schilderij doet ook denken aan de
voorstellingen van machines die Fernand Léger schilderde.
In feite gaat het hier om een zuiver plastische
compositie die de industriële wereld evoceert. De
kunstenaar zocht niet langer inspiratie in reële motieven maar wou een
universele abstracte kunst scheppen.
Toen
Victor Servranckx Opus 53 maakte – zo
genoemd omdat het zijn 53ste werk was – was hij pas 26.
Na de Eerste Wereldoorlog verzette hij zich, samen met andere
kunstenaars zoals Jozef Peeters of Prosper De Troyer, tegen de verburgerlijking
van de schilderkunst. Net als zij streefde hij
naar een ‘Plastique Pure’ of ‘Zuivere Beelding’.
De
opvattingen van de kleine groep kunstenaars werden overgenomen door het
Belgische tijdschrift 7 arts, waarvan
het eerste nummer het manifest van de constructivistische stroming bevatte. Er stond onder meer in dat “kunst een actieve
beleving van de beschaving is”.
De kunst die
de constructivisten aanhingen, wou universeel zijn, door iedereen te begrijpen,
want volgens Servranckx “zijn het de wetten van de geometrie die mensen
verbinden, het platform waar alle mensen elkaar kunnen ontmoeten, een
gemeenschappelijke basis voor een mogelijke gemeenschapskunst. De geometrische vorm sluit elk particularistisch individualisme
uit…”
Discussie