De scheikundeles

Van 1873 tot 1881 volgde Eugène Broerman de lessen tekenen en schilderen aan de Academie van Brussel in het atelier van Jean-François Portaels, die een grote invloed op hem uitoefende. In 1881 won Broerman de Godecharleprijs, hetgeen hem in staat stelde enkele jaren in Rome te verblijven. Hij ontdekte er de 16de- en 17de-eeuwse Italiaanse grootmeesters, die een grote indruk op hem maakten. Kunst moest volgens Broerman de rol terugkrijgen die ze tijdens de renaissance speelde.

Broerman had zijn atelier in Sint-Gillis, aan het Antoine Delporteplein. In 1894 richtte hij met een groep kunstenaars en politici de kunstkring L’Oeuvre Nationale de l’Art appliqué à la rue et aux objets d’utilité publique op. Via deze kring kreeg Broerman talrijke publieke opdrachten. De decoratie van de raadzaal van het gemeentehuis van Sint-Gillis was op dat vlak ongetwijfeld een van zijn meest geslaagde verwezenlijkingen.

Met De scheikundeles uit 1913 wou Broerman, in lijn met zijn artistieke credo van kunst ten dienste van het volk, het belang van het onderwijs voor de sociale vooruitgang onderstrepen. Het schilderij toont een scheikundeles die in een klaslokaal van het atheneum van de gemeentelijke middelbare school van Sint-Gillis wordt gegeven door leraar Van Rysselberghe, onder het toeziend oog van de directeur, J. Courtoy. Dit werk is de perfecte illustratie van de vertrouwensband tussen een groep leerlingen en hun leraar. Volgens Broerman moest een kwaliteitswerk “harmonieus en mooi zijn. Maar om de ziel van de massa aan te spreken, moet die schoonheid duidelijk en eenvoudig zijn, zoals de natuur.”