Le vieux pont de Sospel (De oude brug van Sospel)

Na zijn opleiding bij de landschapschilder Joseph Coosemans (1828-1904) in Tervuren, studeerde Paul Leduc van 1891 tot 1896 bij Antoine Bourlard (1891-1896) aan de Academie voor Schone Kunsten in Bergen en van 1896 tot 1899 bij Albert Baertsoen (1866-1922) aan het Hoger Instituut voor Schone Kunsten in Antwerpen. Paul Leduc begon zijn carrière als landschapskunstenaar met realistische weergaven van industriële en mijnbouwlocaties in zijn geboortestreek Le Centre.

Na een verblijf in Zuid-Frankrijk en Venetië werd zijn palet helderder en richtte hij zich op het luminisme. Hij schilderde landschappen, pittoreske onderwerpen en stads- en dorpsgezichten geïnspireerd door zijn reizen. Kleine, dicht op elkaar geplaatste verftoetsen, rijk aan substantie en chromatische nuances, kenmerken het grootste deel van zijn werk. In 1936, tijdens een retrospectieve van zijn werk georganiseerd door de galerij Le Studio in Brussel, schreef Richard Dupierreux: “ Le métier de P. Leduc est truculent. […] De petites touches, fines et joyeuses se juxtaposent dans ses tableaux, de façon à recomposer sur la rétine tout le prisme de la lumière décomposée. Fidèle à une technique traditionnelle, on pourrait dire de lui que, sans abandonner la manière des nôtres, il a adopté en même temps celle des impressionnistes français ”*  (Dupierreux, R., Le Soir, 27 november 1936).

Paul Leduc stelde Le vieux pont de Sospel [De oude brug van Sospel] twee keer tentoon: in 1928 in de Karmelietengalerij (galerie des Petits Carmes) in Brussel en in 1929 tijdens de solotentoonstelling van de kunstenaar in de Nouvelles Galeries in Charleroi. Naar aanleiding van die laatste gebeurtenis schreef de kunstcriticus René Dupriez van de Gazette de Charleroi: “ Le vieux pont de Sospel (n° 7) est la pièce capitale de la collection des paysages de Provence. C’est une œuvre de style, pleine de finesse, pleine de force aussi, car la construction imposante par son caractère médiéval est étudiée comme une œuvre d’architecture. La ligne des Alpes court sur l’ensemble détachant deux brillantes symphonies de gris clair et de gris bleuté. La rivière étale parmi de délicats miroitements son eau transparente”**.

De kunstenaar maakte een klein schilderij (45,5 x 60,3 cm) van hetzelfde gezichtspunt, dat wordt bewaard in de gemeentelijke collecties van La Louvière.

Auteur : Vereniging voor het Kunstpatrimonium, C. Ekonomides, 2023

* [Het vakmanschap van P. Leduc is krachtig. [...] Kleine, fijne en vrolijke accenten worden in zijn schilderijen naast elkaar gezet, zodat het prisma van ontleed licht in zijn geheel opnieuw op het netvlies verschijnt. Trouw aan een traditionele techniek zou men van hem kunnen zeggen dat hij, zonder de eigen manier van schilderen op te geven, tegelijkertijd die van de Franse impressionisten heeft overgenomen ]

** [De oude brug van Sospel (nr. 7) is het belangrijkste stuk in de collectie van Provençaalse landschappen. Het is een werk van stijl, vol finesse, maar ook vol kracht, want het imposante middeleeuwse gebouw is ontworpen als een architectonisch werk. De lijn van de Alpen loopt door het landschap en creëert twee schitterende symfonieën van lichtgrijs en blauwachtig grijs. De rivier laat haar transparante water tussen delicate glinsteringen uitstromen ]