De begijnhof van Diest

Prosper Joseph Pierre De Wit werd in 1860 in Antwerpen geboren en studeerde aan de Academie in zijn geboortestad bij de schilder Henri De Braekeleer (1840-1888). In 1883 was De Wit een van de medeoprichters van de kunstkring Als ik kan, een naam die hij aannam als verwijzing naar het motto op lijsten van Jan van Eyck.

Zoals de inscriptie op de achterkant van het paneel aangeeft, beeldt de schilder in dit werk een zondagochtend af in het Diestse begijnhof. Aan de rechterkant is de monumentale rode bakstenen gevel zichtbaar van de Sint-Catharinakerk, die werd gebouwd vanaf de 14de eeuw, en op de achtergrond de huizen van de begijntjes. De religieuze dienst is net afgelopen en de begijnen, herkenbaar aan hun zwarte habijt, verlaten het gebouw.

Opmerkelijk is dat de staat van de afgebeelde kerk vrij goed overeenkomt met die op een postkaart uit 1923 en op de bijgevoegde foto uit 1942. Twee kenmerken in het bijzonder vallen op: de aanwezigheid van de grote boom naast de gevel, die nu verdwenen is, en de staat van de bepleistering die de bakstenen bedekt.

Het kleurenpalet van het schilderij wordt gedomineerd door het oranjerood van de bakstenen in de gevels van de kerk en de huizen, en het gebladerte van de boom, wat aangeeft dat de scène zich in de late zomer of vroege herfst afspeelt. De kunstenaar gebruikt talrijke impastos van verf en andere materie-effecten.

Auteur : Vereniging voor het Kunstpatrimonium, A. Dimov, 2022