Oude Sint-Servaaskerk

Clémence Caroline Lacroix-Michel du Faing Daigremont, met als meisjesnaam Michel, was een leerlinge van Antoine Lacroix (1843-1895), met wie ze later trouwde en die zelf zijn opleiding had genoten bij Jean-François Portaels (1818-1895). Ze was lid van de kunstenaarsgroep L’Essor en medeoprichtster van de kring Pour l’Artin 1892. Ze werkte in Brussel, vooral in Schaarbeek, waar ze een atelier had in de Vleugelsstraat 58. Ze maakte voornamelijk landelijke landschappen, zeegezichten en interieurs.

In dit aanzicht van de voormalige Sint-Servaaskerk in Schaarbeek heeft Clémence Lacroix-Michel ervoor gekozen om het gebouw vanuit kikvorsperspectief af te beelden, waardoor de koorafsluiting het hoofdonderwerp van het schilderij wordt. Ongetwijfeld beschouwde ze dit als het interessantste element toen ze de kerk schilderde in 1885. In 1842 werden het schip en de toren volledig afgebroken en herbouwd, waardoor alleen het koor van de middeleeuwse kerk overbleef. Tussen 1871 en 1876 werd een nieuwe kerk gebouwd en de oude werd in 1905 afgebroken toen de Louis Bertrandlaan werd aangelegd in de as van de nieuwe kerk en het Josaphatpark (zie https://monument.heritage.brussels/nl/streets/10303176). Het gezichtspunt van de kunstenares kan precies gelokaliseerd worden aan de Stichtingsstraat, die nu verdwenen is als gevolg van stadsontwikkeling, zoals blijkt uit oude foto’s (zie bijvoorbeeld https://media.urban.brussels/?r=40743).

Clémence Lacroix-Michel gebruikt een kleurbereik om haar compositie in de winter te situeren, zoals aangegeven door de sneeuw op de grond en de kale bomen. Zoals vaak het geval is bij deze kunstenares, combineert ze grijstinten en bruintinten met het gebruik van wit in brede bewegingen met impasto. De algemene sombere stemming van het werk kondigt als het ware de voorspelde ondergang van het eeuwenoude voorouderlijke bouwwerk aan.

Auteur : Vereniging voor het Kunstpatrimonium, A. Dimov, 2023