Visser

Franz Binjé, bediende bij de Spoorwegen, begon tijdens zijn vrije tijd als autodidact te schilderen. Na zijn ontmoeting met Hippolyte Boulenger (1837-1874) bekeerde hij zich tot het pleinairisme en produceerde hij zowel aquarellen, olieverfschilderijen als pastels. In 1874 ontmoette hij de schilder Henri Van der Hecht (1841-1901), wiens invloed hij onderging. Terwijl zijn talent zich snel ontplooide, bevrijdde hij zich van de al te strak toegepaste en brave techniek van zijn eerste leermeester en koos hij voor een grotere vrijheid bij de weergave van het onderwerp. Rond 1880 ontdekte hij tijdens een reis in Engeland het oeuvre van Turner, wiens invloed zich vooral in zijn aquarellen zou laten voelen. Hij werd lid van de Société royale belge des aquarellistes, waar hij geregeld exposeerde. In 1881 sloot hij zich aan bij de jonge luministische kunstenaars van La Chrysalide en nam hij deel aan de laatste tentoonstelling van deze kunstkring.

In de complexe compositie van dit schilderij gaat de volle aandacht van Binjé uit naar de weergave van licht en ruimte. Het hoofdonderwerp, de visser en zijn bootje, is centraal geplaatst, halverwege tussen de boom met zijn verwrongen vormen op de voorgrond en het rijzige silhouet van de klokkentoren aan de horizon. Het palet van bruine, grijze, groene en beige tinten herinnert enigszins aan dat van Henri van der Hecht. Dit landelijke tafereel bevestigt de vaardigheid waarmee Binjé zijn kleuren behandelt, met de waarden speelt en zijn werken een tegelijk diep en intiem karakter geeft. De schrijver en kunstcriticus Octave Maus herinnerde zijn lezers telkens weer aan het talent van de kunstenaar als colorist:

"Il avait un sentiment personnel, pénétrant et fin de la nature, dont les colorations somptueuses et les harmonies sonores le séduisaient particulièrement."* (Maus 1900, p. 176).

Auteur : Vereniging voor het Kunstpatrimonium, C. Ekonomides, 2021

*[Hij had een persoonlijk aanvoelen, scherp en ten volle doordrongen van de natuur, waarvan vooral de weelderige kleurschakeringen en de harmonische geluiden hem aanspraken.]