Cabaret

Josse Impens kwam uit een gegoed gezin. Van 1853 tot 1861 studeerde hij schilderkunst aan de Academie voor Schone Kunsten van Brussel, terwijl hij tegelijkertijd zijn artistieke opleiding perfectioneerde in het l’Atelier libre van Jean-François Portaels (1818-1895).

In 1872 verhuisde hij naar Schaarbeek, waar hij tot aan zijn dood woonde. In 1873 werd hij lid van de Cercle artistique et littéraire in Brussel en de Société royale pour l'Encouragement des Beaux-Arts in Gent. Hij staat bekend als schilder van interieurs, genretaferelen, portretten en naakten.

Zijn kunst onderscheidt zich door de kwaliteit van zijn tekeningen en het gebruik van donkere kleuren met uitbarstingen van licht. Door hun kwaliteiten op het vlak van waarneming en uitvoering, doen zijn taferelen met herbergen denken aan de interieurs van de Vlaamse kroegen van de schilders uit de 16de en 17de eeuw.

In de herberg sluit door zijn onderwerp aan bij de realistische schilderkunst. Het werk neemt je meteen mee, het wordt gedomineerd door bruin met enkele accenten van lichte tinten, terwijl de subtiele humor de sappige herbergscènes van Adriaen Brouwer (1605-1638) waardig is.

In het overlijdensbericht van Josse Impens, gepubliceerd in de krant La Réforme, staat: “ Monsieur Josse Impens a derrière lui une carrière artistique de près de trente années, mais il n'a pas encore produit autant qu'il l'aurait voulu, sa vie ayant été assombrie pendant de longues années par [...] la perte de deux enfants qu'il chérissait. Il a autant vécu à la campagne qu'à la ville, ayant appris à aimer sérieusement les vieux intérieurs des paysans flamands [...]. Il a cultivé, sa vie durant, la spécialité d’art qu’il aimait ” *  (La Réforme, ‎8 november 1905).

Auteur : Vereniging voor het Kunstpatrimonium, C. Ekonomides, 2022

*[De heer Josse Impens heeft een artistieke carrière van bijna dertig jaar achter de rug, maar hij heeft nog niet zoveel geproduceerd als hij had gewild, omdat zijn leven jarenlang werd overschaduwd door [...] het verlies van twee kinderen die hij koesterde. Hij leefde evenveel op het platteland als in de stad en had geleerd om de oude interieurs van Vlaamse boeren oprecht te appreciëren [...]. Zijn hele leven lang heeft hij de kunstspecialiteit die hij liefhad gecultiveerd.]