Le Charmeur de Serpents (De slangenbezweerder)
Maurice Langaskens
Datum
soort van object
Techniek
Stijl
Vervaardigingplaats
Opschriften
"Maurice Langaskens" (signatuur, geschilderd, onder links)
Afmetingen
Inventaris nummer
Identifier Urban
Beschrijving
Le Charmeur de serpents [De slangenbezweerder] van Maurice
Langaskens toont in een onwezenlijke en troebele sfeer een zittende man. Hij
heeft een lier die op zijn schouder rust en zijn hoofd is achterover geworpen
in een soort mystiek delirium. Drie grote slangen, aangetrokken door de
muzikale bekoring, glijden over zijn lichaam en komen samen bij het instrument.
De scène speelt zich af tussen hemel en aarde, in een nevel waarin we een rots
kunnen ontwaren die als zitplaats dient voor het personage en grote witte
wolken. De lier en de lange chiton die de borst van de muzikant omsluit en zijn
gebogen knieën omhult,
suggereren dat dit monumentale werk een voorstelling is van
de legende van Orpheus, in een wat sombere visie.
De indruk van
onwerkelijkheid die van dit doek uitgaat, wordt geaccentueerd door de techniek
van het schilderen met zeer verdunde en transparante olieverf, waardoor het
doek zichtbaar wordt.
Dit kenmerk is typerend voor Langaskens symbolistische
werken, uitgevoerd aan het begin van zijn carrière, voor de Eerste Wereldoorlog
(zie inv. 435).
De schilder, etser, illustrator en decorateur Langaskens werd opgeleid aan de École des Arts Décoratifs in Parijs en daarna aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Brussel, waar hij leerling was van Constant Montald (1862-1944). Zijn vroege invloeden, zoals we in Le Charmeur de serpent [De slangenbezweerder] kunnen vaststellen, waren symbolistische en idealistische schilders zoals zijn leermeester, maar ook Fernand Khnopff, Pierre Puvis de Chavannes en de prerafaëlieten. Vanaf 1908 stelde Maurice Langaskens regelmatig tentoon met de groep Pour l'Art en nam hij deel aan talrijke evenementen zoals de Gentse Wereldtentoonstelling in 1913.
Le Charmeur de serpent [De slangenbezweerder] is een decoratieproject voor het Museum voor
Natuurwetenschappen. Samen met een ander schilderij, Heracles, leverde dit werk de kunstenaar in november
1912 de Prijs voor Decoratie van de Provincie Brabant op.
Zijn
succes was groot in die periode, gestimuleerd door een solotentoonstelling die
hij op hetzelfde moment had in de Cercle artistique et littéraire in Brussel.
Auteur : Vereniging voor het Kunstpatrimonium, D. Tonglet, 2022
Bronnen
Over het werk :
VAN DEN BOSSCHE, S., Zuiver en ontroerend beweegloos : Prerafaëlitische sporen in de Belgische kunst en literatuur, Antwerpen, 2016, p. 404-406 (vermeld p. 405).
DEWILDE, J. (éd.)., Maurice Langaskens (1884-1946), tentoonstellingenscatalogus « Maurice Langaskens : Oorlogsgetuige 1914-1918 », Ieper Flanders Fields Museum, 18/10/2003 – 18/04/2004 en « Maurice Langaskens : Peintre-décorateur, 1884-1914 & 1918-1946 » Ieper, Stedelijk Museum, 18/10/2003 – 18/04/2004, Gent, 2003, p. 77.
LAMBERT, Th., Maurice Langaskens (1884-1946). Exposition, Bruxelles, Hôtel communal de Schaerbeek, museum zaal, 21/09/2005 – 29/10/2005, Brussel, 2005, cat. 77, cat. 14, p. 8 (illustratie), 9, 16.
Le Peuple, 16/11/1912, p. 1.
PIERRON, S., « Le lettres et les arts », L’Indépendant Belge, 25/11/1912, p. 4.
Over de kunstenaar :
BÉNÉZIT, E., Dictionnaire critique et documentaire des Peintres, Sculpteurs, Dessinateurs et Graveurs [...], vol. 6, Parijs, 1976, p. 426.
PRIEELS, G. et VLASKOP, A., Retrospectieve Maurice Langaskens. Tentoonstelling, Pantheon, Centrum voor Schone Kunsten, 01/02/1980 – 03/03/1980, Gent, 1980, s.n.
PAS, W. et T., Biografisch lexicon plastische kunst in België. Schilders, beeldbouwers, grafici, 1830-2000, Antwerpen, 2000, p. 32-33.
Discussie