Eugène Isaye

Als portretschilder en lithograaf studeerde Henri Lemaire aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Brussel en in het atelier van een zekere Cogan (Zeebroeck-Hollemans, 1995, blz. 633). Hij schilderde veel portretten van kunstenaars, journalisten, advocaten en politici, gepubliceerd in albums zoals Ceux d'ici, dat zesentwintig portretten bevat, en La grande parade, met twaalf portretten van kandidaten voor de parlementsverkiezingen van 1929. Hij maakte ook een reeks portretten voor het Nationaal Hulp- en Voedingscomité, in 1918 gepubliceerd door G. Van Oest in Brussel.

Het was als dirigent dat hij de violist, componist en concertartiest Eugène Ysaÿe (1858-1931) uit Luik tekende. Staande bij zijn muziekstandaard met de partituur voor zich, houdt de muzikant, zijn rechterarm geheven, zijn dirigeerstokje naar het orkest dat voor hem verzameld is. Het is gemakkelijk om Eugène Ysaÿe te herkennen, met zijn corpulentie, de kenmerken van zijn gezicht met zijn sterke kin, levendige ogen en krachtige neus, en de manier waarop zijn haar tot in de nek valt. Henri Lemaire vaardigheid met lithografisch potlood was subtiel. Hij moduleerde de vormen fijn door de effecten van clair-obscur te gradueren. Het contrast tussen het diepe zwart van het galakostuum en het wit van het overhemd en de neutrale achtergrond creëert een levendig, emblematisch beeld van de grote Belgische componist. Het Prentenkabinet van de Koninklijke Bibliotheek bezit een tweede exemplaar van dit portret door Eugène Ysaÿe (plaatskenmerk S.III 46746).

Auteur : Vereniging voor het Kunstpatrimonium, A. Jacobs, 2023