Zonder titel - parking 2 Poorten

In de marge van de aanleg van de verkeerstunnel van de Naamsepoort (de werken vatten aan in mei 1966 en werden eind jaren 1960 voltooid), werd eind 1967 beslist om tussen de Naamsepoort en het Louizaplein een ondergrondse parkeergarage met verschillende niveaus te bouwen (Le Soir, 20.01.1967). Vanaf oktober 1968 werd de parking al gedeeltelijk geëxploiteerd. Hij had vijf niveaus en een bovengrondse ruimte langs de Waterloolaan, goed voor in totaal bijna 1.100 parkeerplaatsen (Le Soir, 20.10.1968). De parking, die 'Twee Poorten' werd genoemd, was bereikbaar via de Waterloolaan (ter hoogte van de Kernstraat) en de Gulden-Vlieslaan; de uitgang bevond zich aan de Waterloolaan, niet ver van het voormalige Hiltonhotel (nr. 38).

Voor deze twee ingangen en de uitgang deed het consortium van Brusselse parkings (thans Interparking) een beroep op de internationaal befaamde beeldhouwer Jacques Moeschal. Le Soir van 20 oktober 1968 verheugde zich over deze keuze en voorspelde dat 'deze drie decoratieve elementen de straat, tussen het drukke verkeer, zullen verrijken met hoogwaardige kunst die zowel in binnen- als buitenland zal worden geapprecieerd.'

Vandaag zijn nog slechts twee van de monumentale werken van Jacques Moeschal ter plaatse aanwezig, want het werk aan de Gulden-Vlieslaan werd naar de luchthaven van Zaventem verplaatst in het kader van de werken voor de verbreding van de voetgangerszone rond het Gulden Vlies in 1999 (Crunelle, M., 'Les aléas de l’oeuvre d’un sculpteur', in Revue du Cercle d’Histoire de Bruxelles et extensions, nr. 140, juni 2018, p. 23).

Hoewel de drie werken duidelijk tot dezelfde familie behoren (identiek formaat, 2,22 meter hoog en 6 meter breed; gebruik van cortenstaal, een materiaal dat in die periode nog nieuw was), onderscheidt elk werk zich van de andere door de doorsneden, de ruimten, de indelingen, de krommen en de cirkelbogen. Dit beeldhouwwerk aan de ingang van de parking aan de Waterloolaan bestaat uit twee horizontalen die in het midden worden gekruist door twee verticalen, in een sobere geometrie die contrasteert met de soepelheid van de gebogen openingen van het werk aan de uitgang.

Vanaf 1968 gebruikte Interparking het motief van het beeldhouwwerk aan de ingang van de parking in zijn reclame.

Het beeld werd in mei 2021 verwijderd voor restauratie (info RTBF.be - 07.06.2021) en keerde in maart 2024 terug naar zijn oorspronkelijke locatie.