Locatie
Datum
soort van object
Techniek
Stijl
Vervaardigingplaats
Afmetingen
Inventaris nummer
Identifier Urban
Beschrijving
Vanaf zijn eenentwintigste begon Louis Artan als autodidact te schilderen. In 1861 vestigde hij zich Brussel, waar hij het Atelier Saint-Luc bezocht. In 1868 stichtte hij samen met Camille Van Camp (1834-1891), Louis Dubois (1831-1880) en Félicien Rops (1833-1898) de Société Libre des Beaux-Arts. Tijdens de jaren 1872 tot 1875, toen hij in Parijs woonde en werkte, trok hij geregeld naar Berck, aan de Opaalkust, om er naar de natuur te schilderen. Vanaf 1876 vestigde hij zich aan de Belgische kust. Het schilderen van de zee werd zijn enige passie. Jean de Bosschère schreef hierover: « La Mer, comme une amante naïve dans sa fièvre, s’offrit largement à lui. Cette reine capricieuse et vindicative, voluptueuses et charmante, se fiança au peintre, l’arrêta, et put étendre sur lui ses bras. » *(J. de Bosschère, Louis Artan peintre de marines, L’Art Flamand et Hollandais). Artan ligt begraven op de begraafplaats van Oostduinkerke, waar in 1894 een monument te zijner ere werd opgericht, ontworpen door Victor Horta en versierd met een medaillon van Charles Van der Stappen (Celis, M.M., "Het grafmonument voor Louis Artan", op.cit.).
Toen hij De schilder, Berck sur mer maakte, stond Artan op het hoogtepunt van zijn carrière. In een eenzaamheid die hij volledig ten behoeve van zijn oeuvre opzocht, ging hij de confrontatie met de natuur aan en liet hij zich door haar grootsheid overweldigen. In dit vloeiend geschilderde werk vat Artan het paarlemoeren licht van de wolken die opkrullen tegen een blauwe hemel gehuld in een grijze sluier. Door een vrij laag gezichtspunt te kiezen, maakt hij de zee bijna onzichtbaar en benadrukt hij de schilder en de parasol, waarvan de schuine lijn die van de wolken volgt. Het strand op de voorgrond is behandeld in een subtiel gamma van beige en oker dat afsteekt tegen de sombere silhouetten van de bootjes en van de kleren van de schilder.
* [De Zee, als een naïeve, koortsige minnares, gaf zich volledig aan hem. Deze wispelturige en wraakzuchtige koningin, voluptueus en bekoorlijk, verloofde zich met de schilder, bracht hem tot staan, en spreidde haar armen om hem]
Bronnen
de BOSSCHÈRE, J., « Louis Artan peintre de marines », L’Art Flamand et Hollandais, Tome XI, N°4, 1909, p. 113 ;
COLIN, P., Les maîtres de la Société Libre des Beaux-Arts, tentoonstelling catalogus, Brussel, Paleis voor Schone Kunsten, 1932, p. 37.
SOLVAY, L., Louis Artan de Saint-Martin, artiste-peintre, Académie royale de Belgique, Bulletin de la Classe des Beaux-Arts, tome XXVII, Palais des Académies, Bruxelles, 1945, pp. 13-14.
LEWIJSE, V., Natures de peintres, Louis Artan de Saint-Martin 1837-1890, tentoonstelling catalogus, Brussel, Stadhuis, 16/02-12/06/2005, p. 81.
SAUWE, R., Kunstenaars aan de Westkust van Nieuwpoort over Koksijde tot De Panne 1830-1975, tentoonstelling catalogus, De Panne – Nieuwpoort, 2011, n° 6.
CELIS, M.M. , "Het grafmonument voor Louis Artan", Epitaaf, nr 46, 2000.
Discussie