Video

De video Kolumba is gebaseerd op een veelzijdige methode die sinds 2008 ontwikkeld wordt door Ariane Loze: achter en voor de camera ensceneert ze zichzelf op verschillende manieren, dankzij filmische middelen vermenigvuldigt ze haar verschijningen, en zo creëert ze een gesprek tussen haar 'dubbelgangers'. Deze hybride praktijk weerspiegelt haar achtergrond: Ariane Loze is actrice, maar heeft ook een opleiding gevolgd in regie en performance.

Kolumba opent met een shot van een 'Ariane' liggend op het gras aan de rand van het bos, die een ontdekking deelt met een buitenbeeldse gesprekspartner, met dezelfde stem. Een derde, anders gestijlde, Ariane, voegt zich bij het gesprek. Deze vermenigvuldiging, mogelijk gemaakt door filmische middelen (shot/tegenshot, verschillende gezichtspunten, montage), suggereert de aanwezigheid van verschillende personages - of de veelheid aan stemmen binnen hetzelfde individu, in een verwarring die wordt aangewakkerd door de kunstenaar. De geënsceneerde uitwisseling draait om de zoektocht naar betekenis: één Ariane heeft net ontslag genomen, “de vrijheid roept", maar een andere Ariane, die advocaat van de duivel speelt, antwoordt: "Hoe zit het met veiligheid?”

De film toont vervolgens de verschillende Ariane's in afzondering, nadenkend en reflecterend, die hun observaties met ons delen. Ze worden meegesleept door de verkenning van hun omgeving: eerst de plattelandskapel in Wachendorf, dan het Kolumba museum voor religieuze kunst in Keulen, beide ontworpen door architect Peter Zumthor. Door middel van beelden van grote schoonheid en poëzie (het licht dat de kapel binnenvalt, het schaduwspel door de bladeren van de bomen) en door conventionele zinnen en clichématige reacties op te roepen ("de natuur is zoveel groter"), stelt Ariane Loze vragen over spiritualiteit, de relatie van het individu met zichzelf, en zijn plaats in de wereld.