Affiche van Petr Schlosser voor het toneelstuk "Le Dibbouk" van Shalom An-ski, regisseur Moshe Leiser, Chapelle des Brigittines, Brussel, 1980.

In 1917 ging in Vilnius het toneelstuk "Dibbuk of tussen twee werelden" in première, in het Jiddisch geschreven door Sjalom An-ski, een productieve en opmerkelijke auteur. In 1918 werd dit stuk in het Hebreeuws vertaald door Haïm Nahman Bialik en in Moskou opgevoerd door het Habima-theater. Het werd een groot succes en in 1937 werd het stuk bewerkt voor de film door Michal Waszynski. 

In de jaren zeventig keek de jongere generatie terug op haar culturele verleden en greep de cultuur van Jiddischland aan om deze te overstijgen door haar te actualiseren. Dit was de aanpak van Moshe Leiser (Antwerpen 1949), die zich de Brigittines kapel toe-eigende, een in onbruik geraakt godshuis met een barokke gevel, gelegen naast een station waar de treinen van de deportatie nog naklinken. Toen Moshe Leiser, een oud-student van het INSAS, het stuk in 1980 regisseerde, met Charles Berling in de titelrol en een dramaturgie van George Didi-Huberman, was 'De Dybbuk' een mythisch toneelstuk geworden. 

Voor de affiche deed hij een beroep op Petr Shlosser (Engeland 1945), geboren uit Tsjechische ouders, die in 1969 naar Antwerpen verhuisde na twintig jaar in Praag te hebben gewoond. Deze getalenteerde schilder werkte ook veel in de reclame en maakte in Engeland enkele prachtige affiches. De illustratie van dit in het bovennatuurlijke verwikkelde werk toont op de gevel van de kapel een vrouwengezicht omgeven door vreemde blikken: zijn dit de zielen van hen die tijdens de Shoah zijn verdwenen? Hoewel het stuk tot de Joodse cultuur behoort, verwijst alleen een nauwelijks zichtbare titel in Hebreeuwse letters ernaar.