Affiche voor de Jiddische film "Bruxelles-Transit" van Samy Szlingerbaum, Brussel, 1981.

In de jaren zeventig ontstond een soort Brusselse Joodse school van autobiografische cinema, die drie vrienden samenbracht: Chantal Akerman, Boris Lehman en Samy Szlingerbaum (Brussel 1949-1986). Ze werkten bijna 10 jaar samen. De film "Bruxelles-Transit" is in zekere zin de vrucht van deze uitwisseling. Het is de bijdrage van Samy Szlingerbaum aan de reflectie over de Joodse identiteit.  "Bruxelles-Transit" wordt nu beschouwd als een cultfilm door zowel critici (hij won prijzen in Berlijn en Rotterdam) als publiek. Dit familieportret portretteert de generaties die ontstaan na de Holocaust. De film is gemaakt in het Jiddisch, de taal van de verdwenenen.  De film vertelt over de moeilijkheden die een immigrant - in dit geval een Jood - ondervindt met de autoriteiten. Dit was het lot van 90% van de Joden in België na de bevrijding. Zij hadden de Belgische nationaliteit niet en werkten dagelijks om die te verkrijgen. Die kregen ze pas tien jaar later. 

De poster van grafisch ontwerper Hugo Kempeneer is gebaseerd op een beeld uit de film. Door het glas van de wachtkamerdeur zien we een familie reizigers op doorreis. Dit beeld, dat immigratie oproept zonder bijzondere tekens, neigt naar het universele.