Locatie

Datum

1968

soort van object

Materialen

Tentoonstelling

18e édition Parcours d'artiste, 02 mei 2022 — 08 juni 2022

Opschriften

"b.g: Alechinsky "

Afmetingen

hoogte 209 cm — wijdte 297 cm (zonder kader)
hoogte 211 cm — wijdte 299.5 cm — diepte 4 cm (met kader)

Inventaris nummer

CC 1591

Identifier Urban

29633
lees meer

Beschrijving

De titel van het schilderij, Cobra de transmission, is dubbelzinnig. Enerzijds verwijst hij naar het vervellende reptiel dat op het doek is afgebeeld, anderzijds naar de CoBrA-beweging – de initialen van de drie hoofdsteden Kopenhagen, Brussel en Amsterdam. Deze in 1948 door Christian Dotremont opgerichte beweging leunde dicht bij het surrealisme aan en effende de weg voor de lyrische abstractie. Ze verkondigde spontaneïteit in de kunst en bewonderde de primitieve kunst en volkskunst. Ze wou tevens de schotten tussen de kunstdisciplines weghalen, onder meer door schilder- en schrijfkunst met elkaar te vermengen. Toen de beweging in 1951 werd ontbonden, bleef Pierre Alechinsky trouw aan haar principes, maar tegelijkertijd begon hij ook de Japanse kalligrafie en de acrylschilderkunst te verkennen. Naar het voorbeeld van de schilders uit het Verre Oosten, schilderde hij rechtopstaand, terwijl het doek op de vloer lag. Cobra de transmission is met ‘1968’ gedateerd. De bovenste rechthoek wordt volledig ingenomen door de gekleurde kronkels van een vreemd reptiel, een “spontane omzetting van de werkelijkheid”, zoals Alechinksy het graag omschreef. Het spel van krommingen, waarin we het silhouet van een vrouw of de wielen van een auto zouden kunnen herkennen, herinnert aan het kluwen van wandelpaden in Central Park, het bekende park in New York gezien vanaf een hoge building. De fries onder het hoofdmotief (‘predella’), een variant van de randillustraties, vormt de ultieme grens met een vijandige buitenwereld die door de kunstenaar wordt afgewezen. Deze uit litho’s bestaande fries verrijkt het centrale verhaal en vult het aan door middel van annotaties of verdichtseltjes, soms grotesk, soms gewoon grafisch. Alechinsky werkte graag op notariële akten, landkaarten of afvalpapier, zowel uit angst voor het maagdelijke blad als uit behoefte om oude sporen in zijn eigen kronkels te verwerken. Zoals steeds bij deze kunstenaar zijn de kleurverhoudingen perfect beheerst, ook al gebruikt hij schreeuwerige of agressieve tinten.

Bronnen

Le musée d’Ixelles à ParisCentre Wallonie-Bruxelles, Paris, 05.06 - 30.08.1987, cat.1 (dos.211) .

 

N. d’HUART en B. FORNARI, Gemeentelijk Museum van Elsene Brussel,  Gemeentekrediet van België (Musea nostra), Brussel, 1994, p.97.

 

Exposition de Picasso à Magritte. 40 toiles pour 40 ans de jumelage entre Biarritz et Ixelles, Musée Bellevue, Biarritz, du 13.12.1999 - 09.01.2000, p.11.

 

Atlantica spécial Ixelles, mensuel, n°71, décembre 1999, p.23.

 

Bazaar België, de 100 boeiendste Belgische kunstwerken volgens Claude Blondeel, Centrale for Contemporary Art, ed Borgerhoff & Lamberigts, 2013, p. 162-163.

 

LEBLANC C. (dir.), L’Art belge. Entre rêves et réalités. Chefs d’œuvres du Musée d’Ixelles, ed. Silvana Editoriale, 2014.

Colofon

Discussie