Locatie
Broodhuis, Tentoongesteld
Datum
1619
soort van object
Geheel
Tentoongestelde objecten in de zaal Manneken-Pis
Techniek
Stijl
renaissance
Tentoonstelling
Vervaardigingplaats
Brussel
Opschriften
"RES 1817"
(op de sokkel)
"ANNO 1620" (op de sokkel)
"ANNO 1620" (op de sokkel)
Afmetingen
hoogte 4 cm — wijdte 25 cm (sokkel)
hoogte 55.5 cm — wijdte 25 cm (zonder sokkel)
hoogte 55.5 cm — wijdte 25 cm (zonder sokkel)
Inventaris nummer
B.1966.2
Identifier Urban
36681
Beschrijving
Al in 1445 wordt melding gemaakt van een fontein met het plassende jongetje op een Brusselse straathoek. Met
het oog op een volledige vernieuwing van de fontein bestelde de Brusselse
overheid aan het begin van de zeventiende eeuw een nieuw bronzen beeldje bij de
befaamd beeldhouwer Hiëronymus Duquesnoy de Oudere. Dit toont
aan dat de Brusselaars al heel vroeg gehecht waren aan hun Manneken-Pis.
De
kunstenaar brengt hier een barokke interpretatie van het motief van het plassende
kind, een thema dat tot de Grieks-Romeinse oudheid teruggaat.Cupido, de god van
de liefde, wordt gepersonifieerd als een (al dan niet gevleugeld) naakt
jongetje, en wordt vaak afgebeeld terwijl het zijn behoefte doet. Van de 15e
tot de 18e eeuw was de figuur van de plassende Putto (“jongen”) erg populair in
de kunst, en in Europa werd dit een frequent onderwerp voor fonteinen.
Het beeld op de fontein draagt geregeld één van de meer dan duizend kostuums die aan Manneken Pis werden geschonken. De oudste gekende weergave van Manneken-Pis die wordt aangekleed, gaat terug tot een schilderij van Denijs van Alsloot uit 1615.
Het beeldje op de fontein werd in de loop van de geschiedenis een aantal keer gevandaliseerd. Nadat het in 1966 na een zoveelste diefstal in het kanaal Brussel-Charleroi werd teruggevonden, wordt het origineel in het Museumn van de Stad Brussel bewaard. Op de fontein zelf werd een kopie geplaatst.
Discussie